Elke week verschijnt een column over iets dat opvalt in Australië en wat voor een nieuwsgierige Hollander niet goed te begrijpen is. Nederland en Australië lijken natuurlijk op elkaar, maar dat valt bij nader inzien vies tegen. Een ontdekkingstocht door het onbegrijpelijke Down Under. Fair Dinkum! Echt waar!
De man

Het is al eerder opgemerkt: de Australische man blinkt bepaald niet uit in emancipatoir gedrag. Sterker, de gemiddelde Australische man verkeert qua emotionele intelligentie een beetje in het stenen tijdperk: hij zuipt en boert erop los, vrouwen ziet hij vooral als seksobject, hij heeft als macho een hekel aan homo’s en verwijfd gedrag en discussies over gelijke rechten vindt hij gezeur. De echte Australische man kijkt bier drinkend op de bank naar rugby en cricket en verder niets.  Good on you, mate!

Deze kwalificaties komen misschien uit de (subjectieve) koker van een linksige Europeaan. Maar nu heeft ook heus wetenschappelijk onderzoek van een gerenommeerde Britse universiteit het bewezen: de Australische man is op deze wereld de slechtste echtgenoot. De Universiteit van Oxford ondervroeg 13.500 mannen en vrouwen tussen de 20 en 45 jaar in twaalf landen. Uit het onderzoek blijkt dat Australische mannen het minste willen doen in het huishouden. Het beste scoren de mannen uit de Scandinavische landen (natuurlijk), het Verenigd Koninkrijk en, verrassend, de Verenigde Staten. Nederland staat in de middenmoot.

De Australische man bungelt dus triest onderaan dit wetenschappelijke lijstje. De ‘Aussie bloke’ is te beroerd om te koken, af te wassen of de kinderen te verzorgen. ”Vrouwen blijven liever single dan dat ze nog meer huishoudelijke taken op zich moeten nemen,” zeggen de onderzoekers over de situatie in Australië.

De uitkomst van het wetenschappelijke onderzoek is een klap in het gezicht van Australië, het land, dat denkt voorop te lopen in deze wereld. Australië wil graag op alle fronten het beste jongetje van de wereldklas zijn:  het beste vriendje van supermacht Amerika, het beste op het sportveld, het beste in de technologie en de gezondheidszorg, de koploper met het milieu. Maar daar komt weinig van terecht. Oké, de Australiërs konden in het recente verleden heel goed zwemmen en heel goed cricketten, maar zelfs in deze disciplines zit de klad er een beetje in.

Het debacle van de Australische man is kortom een nederlaag voor de Australische samenleving als geheel. Vraag is hoe het komt dat de mannen hier zo achterlijk zijn op emancipatie-gebied. Dit onmetelijke grote land is opgebouwd door robuuste pioniers, die niet zeurden over de onverdraaglijke hitte in de outback.  De fundamenten van deze samenleving zijn gelegd door ‘echte mannen’;  keihard, recht voor zijn raap, zo nodig gemeen. Anders gezegd: dit land met z’n harde natuurlijke omgeving (denk aan alle giftige slangen en spinnen, de levensgevaarlijke krokodillen, de dodelijke kwallen) is niet voor mietjes.

Die geest waart nog altijd door het moderne Australië.  Mannen zijn hier ‘mates’ die elkaar stevig op de schouders slaan, die bij de barbecue altijd met een biertje in de hand bij elkaar gaan staan en die in hun korte broeken en op slippers opscheppen over auto’s en vrouwen.  Een beetje als Nederland in de jaren vijftig, maar dan nog ouderwetser. In zo’n maatschappij past geen man die andere mannen drie keer op de wang zoent, die vraagt aan zijn vriendin of ze het wel lekker heeft met de seks en die drie keer in de week kookt en de kinderen verzorgt, omdat zij ook recht heeft op haar eigen leven.

De Australische man de slechtste huwelijkspartner ter wereld? Het zal de mannen hier een rotzorg zijn. Another beer, mate?

recent_foto
column
fair dinkum
wijziging op: 9-03-2010