Tuvalu ligt in het midden van de Stille Zuidzee of Pacific, enige graden ten zuiden van de evenaar en niet ver van de internationale datumgrens. Veel geïsoleerdere landen zijn er bijna niet op de wereld. Op de verzameling atols en eilanden leven iets minder dan tienduizend inwoners met een eigen taal en cultuur. Het hoogste punt is maar een paar meter boven zee, vermoedelijk de vuilnisbelt van het land.
De reportage werd gemaakt vanaf het hoofdatol Funafuti, een cirkel van eilanden in de zee, met een omtrek van enige tientallen kilometers. De eilanden zijn de resten van een langzaam wegzinkende vulkaan. Het koraal houdt de daling van de vulkaan en veranderingen in de zeespiegel tot nu toe gemakkelijk bij. Maar het broeikaseffect kan de genadeklap betekenen.
Het hooftatol van Tuvalu bestaat uit een tiental eilandjes, waarvan het langste en grootste plaats biedt aan de hoofdstad van het land, compleet met internationale luchthaven, het regeringsgebouw en het enige hotel op zo’n honderd meter van elkaar.
Twee keer per week landt er een vliegtuig van Air Fiji op een landingsbaan die meestal dienst doet als speelplaats voor de jeugd, als trimbaan voor de ouderen of gewoon als gezellige flaneerboulevard.

Verdwijnen
Maar het is niet al te gezellig meer op het eiland. Het verdwijnt langzaam maar zeker in de golven. Het land wordt nog een jaar of vijftig gegeven, maar het kan even goed bij de volgende zware orkaan worden weggevaagd. Veel bewoners denken erover om weg te gaan. Nieuw-Zeeland zal jaarlijks 75 ongeschoolde Tuvalu-burgers  opnemen. De premier zegt hard bezig te zijn om het aantal inwoners te verkleinen. Als de nood echt hoog is, dan hoeft er voor minder mensen een oplossing te worden gezocht. Nieuw-Zeeland heeft al laten weten dat in dat geval alle burgers welkom zijn, maar dat is volgens premier Ielemia slechts een mondelinge toezegging.

Hard werken
De reportage moest snel worden gemaakt. Omdat het vliegtuig naar Tuvalu mechanische problemen had, werd er veel kostbare tijd weggesnoept. Dat betekende dus twee dagen hard werken op het eiland, waarbij de hulp van een gids, die de weg kende, zeer van pas kwam. Zo was het mogelijk om even met de premier te praten, met de minister van telecommunicatie en met tal van andere officials. De bewoners van het dorp waren zonder uitzondering bereid om te praten over het onheil dat hun boven het hoofd hing.
De techniek liet Van den Broek ook niet in de steek. Hij had van de enige internet service provider van het eiland, gerund door het ministerie van Telecommunicatie, voor twee dagen de mogelijkheid gekregen om in te bellen op het internet. En zo ging zijn verhaal midden in de Tuvaluaanse nacht naar Nederland. Het verhaal verscheen in het kennis-katern van 23 december.
Omdat het vliegtuig naar Tuvalu vertraging had, was er ook wat tijd om door de hoofdstad Suva van Fiji te wandelen. Daar was net een staatsgreep gepleegd en het was interessant om met de burgers over de machtsovername door het leger te praten. Hierover verscheen op 28 december een verhaal in de Volkskrant.