Koude stroom koelt zomerzee af tot frisse oceaan
Brrrrrr! Marcs zwemwedstrijd in zee
SYDNEY, 7 JAN. 2007 - Het weerbericht belooft dat het zeewater bij Bondi Beach een aangename 20 graden Celsius zou zijn. Dus vol goede moed stapt Marc van den Broek zondag 7 januari op de fiets om deel te nemen aan de zwemwedstrijd de Roughwater Swim. Dat betekent twee kilometer stoeien met golven en deining voor het beroemde strand van Sydney. Tim Dekkers gaat mee kijken.
Voor de start op Bondi Beach. Tijdens de tocht naar het strand (een half uurtje fietsen) lijkt het al alsof er iets niet goed is aan het weer. Hoe dichter bij zee, hoe frisser het wordt. En er lijkt een soort mist op te stijgen uit de oceaan. Maar goed, 20 graden is 20 graden. `Ik moet even wat mededelen’ , schreeuwt de omroeper als de Amsterdammers de boulevard van Bondi Beach op fietsen.  `Het water is maar 16 graden Celsius. Zojuist gemeten. Een wetsuit is toch niet toegestaan.’
Zestien graden? Even voelen, dat kan toch niet. Maar inderdaad: alsof je een teen stopt in een bak met smeltend ijs. Zo koud voelt het aan. `En daar moet ik dan een half uur in gaan zwemmen’, mompelt een onzekere Marc.
Bij de triathlons waaraan hij heeft meegedaan, zijn wetsuits (dunne neopreen pakken die de kou effectief buiten houden) meestal toegestaan. Als het water kouder is dan 16 graden zijn ze verplicht en boven de 23 zijn ze verboden. Maar hier mag het wetsuit dus niet, wat tot enig gemopper bij de deelnemers leidt.

Stoer
Maar vooruit, de badmuts halen en de chip om de enkel doen, vermant Marc zich. Hij heeft ervoor betaald en zal doorgaan tot het gaatje. En hij heeft wel eens vaker in water van 16 graden gezwommen. Het koudste dat hij zich kan herinneren was 13 graden tijdens een triatlon van Wieringen al weer heel wat jaren geleden. Maar goed, toen was het zwemmen wel ingekort.
Nog even en dan het ijskode water in.Maar de Aussies zijn stoer. Die zwemmen door kwallen heen, zijn niet bang van hoge branding en gaan ervoor, zeker de sportieve oceaanzwemmers.
De start gaat in groepen, eerst schiet de jury de echte atleten weg; zij zwemmen de twee kilometer in een minuut of twintig. Daarna vertrekt leeftijdscategorie na leeftijdcategorie van jong naar oud. Als premature bejaarde zit Marc in de laatste groep en rent op het signaal van de wedstrijdleider met de 65-plussers naar het water en stort zich in de golven.
Dat valt niet mee. Het koude water ontneemt de mogelijkheid om adem te halen net als je onder een koude douche gaat staan. De neus wil niet open na enige seconden in het koude water. En de uiteinden van voeten en handen gaan snel tintelen.

 Deining
Iedereen lijkt onverstoorbaar door te zwemmen. Marc maakt er het beste van. Hoe harder je zwemt, hoe eerder de wedstrijd klaar is. Op naar de eerste boei bijna 500 meter van het strand. Dan scherp naar rechts om het hele strand van Bondi langs te zwemmen maar dan van een afstand. De deining is fenomenaal. De golven leken onschuldige rimpels in het water, maar op de volle zee zwem je soms op de top van hun heuvel om weer af te zakken in een diep dal. Op de top kun je zien waar je heen moet, in het dal zie je alleen water, water en nog eens water.
De oranje ballonnen steken hoog uit het water en zijn dus redelijk goed zichtbaar. Bovendien zijn er voldoende surfboys op het water die je de goede kant opsturen als het fout dreigt te gaan. `Wel plezierig al die badmeesters op zee’, vindt Marc. Ze geven hem de moed om door te gaan.
Daar is de laatste, witte, ballon. Nu is het recht op de finishpoort af, op weg uit de kou en naar de warmte van het strand en de trouwe supporter Tim. De golven geven het laatste duwtje en daar spoelt Marc aan op het strand en hij weet zowaar nog naar het finishpoortje te draven.

De finish van de Roughwater Swimm in Bondi.Duizelig
32 minuten koud water aan je lijf doet toch rare dingen met je. Duizelig. `Op naar de douche’ commandeert Tijm. `Dit is te koud voor je. Hier doe wat aan.’ In het clubgebouw van de North Bondi Surfclub zijn er veel douches. Er is een speciale vrijwilliger om het verkeer onder de douches een beetje te leiden. Hij had ook een stapeltje muntjes van 20 cent om de warme douches draaiende te houden. `Was erg koud he?’, zei ie. `Douche 5 is voor jou.’
Na een kwartiertje gaat het weer een beetje. De ergste pijn is verdwenen. Het gevoel kruipt langzaam terug in armen en benen. De handen moest Marc maar even in de oksels houden om warm te worden, adviseert een EHBO’er. `Maar je ziet er goed uit.’
Het zwemresultaat is niet geweldig. Bij de heren 50-55 bungelt Marc ergens onderaan in het klassement met zijn tijd van bijna 33 minuten. In het overall klassement zit hij bij de slechtste 50 procent, dat is meestal wel een stuk beter.
`Marc leek wel een wandelend ijsblokje, zo bibberde hij toen hij uit het water waggelde’, herinnert Tim zich. `Maar ongerust was ik niet, want ik had ook oude gerimpelde mannetjes en vrouwtjes uit het water zien komen en die hadden het ook overleefd. Ik dacht: als zij dat kunnen, dan kan mijn Marc dat ook. Ik heb wel mijn best gedaan om hem weer warm te krijgen met mijn liefde en warme koffie.’

Oostenwind
Het koude water is zelfs nieuws, want het komt niet vaak voor dat hartje zomer de watertemperatuur van de zee voor Sydney winters aandoet. De oorzaak is een aanhoudende oostenwind in de dagen voor de wedstrijd en dan kan diep water ineens voor de kust komen. Het koude water komt plotseling en is ook zo weer weg.
Vijf dagen na de wedstrijd is het water al weer een graad of 20. Volgens de krant dan.

 

Uitslag Roughwater Swim 2000 meter Bondi Beach zondag 7 januari.

persoonlijk_foto
wijziging op: 29-03-2010