Tim Dekkers heeft tijd van zijn leven aan boord van de Pacific Sun

SYDNEY, 2 april 2007 - Met wiebelende benen en een draaiend hoofd heeft Tim Dekkers zijn driedaagse cruise voor de kust van New South Wales afgerond. De zee was op de laatste nacht zo ruw, dat bijna iedereen aan boord van het cruiseschip de Pacific Sun last had van zeeziekte. Maar ondanks deze turbulente laatste uren, was de gaycruise volgens Tim een groot succes. `Aan het einde kregen we met een grote regenboog zelfs de zegen van boven', vertelde hij terug aan wal.

De cruise had de titel 'Navigaytion' meegekregen en was de eerste gaycruise in Sydney. Bij vertrek werd snel duidelijk dat de autoriteiten en rederij P&O de nodige argwaan hadden. Bij het inchecken werden de circa 1400 passagiers buitengewoon streng gecontroleerd. 'Het leek wel alsof we bij de minister-president op bezoek gingen`, zei Tim. `Bij het afgeefpunt voor de bagage waren wel twintig agenten aanwezig. Snuffelhonden controleerden elke tas en koffer. Alle passagiers moesten door een detectiepoort lopen en een snuffelhond liep langs de rij. Vervolgens was er een nieuwe controle. Overdreven, als je het mij vraagt. Maar P&O is in Australië verwikkeld in een (drugs)schandaal en kennelijk wilden de autoriteiten geen enkel risico lopen.'

Amusementsmachine
Tim deelde een vierpersoons cabine met drie onbekende mannen: twee vrienden uit Melbourne en een vijftiger uit Sydney. 'Dat ging goed; ze waren redelijk sociaal en voorkomend. Maar het is natuurlijk leuker en gezelliger om zo'n cruise met één of meerdere vrienden te beleven', oordeelde Tim.
Eenmaal aan boord, kwamen de passagiers terecht in een geoliede amusementsmachine, waarbij niet zelf nagedacht hoefde te worden. Van de vroege ochtend tot en met de late avond waren er activiteiten: van karaokee tot en met een modellenwedstrijd en van spelen tot en met zes danceparty's. Ontbijt, lunch en diner waren in de prijs inbegrepen. Tim: 'Het diner bestond uit vier gangen en werd opgediend in twee groepen: één groep eters om 18.15 uur en één om 20.15 uur. Je had een vaste tafel, waaraan je moest zitten. Je kwam dus elke avond dezelfde mensen aan dezelfde tafel tegen. Het avondeten was niet erg bijzonder, om het mild uit te drukken. Maar het ontbijt en de lunch waren erg royaal en aangenaam.'

Griekse goden
Het weer was grotendeels goed met veel zon, milde temperaturen en weinig wind. Tim bracht daardoor de nodige uren door op een ligstoel op het dek met uitzicht op het zwembad aan boord en de zee. Het hoogtepunt waren de danceparty's bij het grote zwembad. Elk feest had een thema meegekregen, zoals een White Party op vrijdagavond en een Retro Party op zaterdagmiddag, met muziek uit de jaren zeventig en tachtig. 'Het was geweldig om te zien hoe de cruisegangers zich uitdosten; ze hadden vele kilo's bagage meegesleept met extra kleren. Op de White Party liepen tientallen mensen rond als Griekse goden en engelen en tijdens de Retro Party hadden velen grote pruiken op. Erg grappig. Het feest op vrijdagavond maakte op mij de meeste indruk. De organisatoren hadden twee generatoren aan boord gebracht om alle licht- en lasereffecten mogelijk te maken. Het was een zwoele zomeravond, de sterren stonden aan de hemel, de lasershow was fantastisch en mijn favoriete DJ draaide de muziek. Ik vertoefde even in gay heaven.'

Regenboog
Hemels was ook de zaterdagmiddag. In letterlijke zin. De organisatoren gingen in hun slotspeech in op het feit dat Australië geen homohuwelijk kent. De stellen in het publiek werd gevraagd hoe lang ze al een relatie met elkaar hadden. De winnaars, twee mannen die al 36 jaar bij elkaar waren, kregen als beloning  een gaycruise in Amerika aangeboden. Tim: 'Die mannen waren het bewijs dat homorelaties net zo waardevol en duurzaam kunnen zijn als heterorelaties. En precies op dat moment, het is niet verzonnen, verscheen er aan de hemel een grote regenboog. Het was de zegening van boven. Veel mensen hadden tranen in hun ogen bij zoveel symboliek. Het was een bijzonder moment.' 
De cruise werd besloten met een Mardi Gras Party, maar die viel door de hoge golven in het water. De organisatie had besloten het feest te verplaatsen van het buitendek naar de theaterzaal. Maar in die ruimte stonden overal vastgemaakte stoelen en tafels, zodat er amper gedanst kon worden. De heftige deining maakte verder van het dansen een gevaarlijke acrobatiek, waarbij de mannen heen en weer geslingerd werden tussen de tafels en stoelen. 'Ik moest me tijdens het dansen vasthouden aan een bank. Het was een krankzinnige ervaring', herinnerde Tim zich.

Wiebelen
Eenmaal terug aan wal, had Tim nog tijdenlang last van de deining. Of zoals hij mailde aan een vriend: 'Na drie dagen wiebelen op de cruiseboot beweegt de wereld om mij heen. Als ik door het huis loop, voel ik de grond bewegen. Als ik zit, dein ik van links naar rechts. De tuin lijkt van rubber; huizen en flats wuiven als bomen in de wind.'
Op de vraag of de cruise voor herhaling vatbaar is, antwoordde Tim: 'Misschien. Het lijkt me leuk om een echte cruise van een week of tien dagen mee te maken; dat je dus hier en daar van boord kunt om een plaats of eiland te bekijken.  Er zijn plannen om in 2009 na de Mardi Gras een gaycruise van een week te organiseren. Misschien dat ik dan Marc kan meekrijgen.'