SYDNEY, 27 aug. 2007 - De reis met hindernissen was ze amper aan te zien. Opvallend kwiek stapten Anneke Dekkers-Dubbeldam, Anneke Dekkers en Arieta Nederveen maandagavond 27 augustus de aankomsthal van Sydney International Airport binnen. Ze hadden aardig wat tegenslag te verwerken gehad: vergeten visa, vergeten speciale maaltijden en een vergeten rugzak. 'De moeder aller bezoeken is begonnen', lachten Marc van den Broek en Tim Dekkers bij aankomst.

De reis van de drie vrouwen was zondagochtend 26 augustus in alle vroegte begonnen. Moeder Anneke werd al om 5 uur 's ochtends door de taxi in Oss opgehaald. Op Schiphol vormde broer Hemmo Dekkers het uitzwaai-comité. Er was even lichte stress, want het reisbureau was vergeten visa voor de reizigers te regelen. Na betaling van 75 euro konden de visa alsnog op Schiphol worden verstrekt. 'Ontzettend suf van het reisbureau', zei Anneke jr. 'Maar volgens de dame van de incheckbalie gebeurt het vaker dat D-reizen de visa vergeet te organiseren.'

'Niet leuk meer'
De vlucht ging via een overstap in London Heathrow naar Singapore en Sydney. Eenmaal aan boord was ook niet alles koek en ei: British Airways was vergeten om de aangevraagde speciale maaltijden te regelen. Met als gevolg dat Arieta bijna niets kon eten. Maar de vrouwen lieten zich niet kisten en doorstonden de vlieg-beproeving met verve. 'Om één uur 's nachts werd ik opeens erg moe', vertelde moeder Anneke. 'Ik dacht toen: dit is niet leuk meer. Maar op de één of andere manier kom je ook dat weer te boven. Het scheelde verder dat het vliegtuig op het traject Singapore-Sydney niet zo vol was. We hadden daarom extra ruimte en konden zo een paar uur slapen.'
Bij aankomst in Sydney werd de naam van Anneke Dekkers bij de bagageband omgeroepen: haar rugzak was in Londen blijven staan. Anneke: 'Broer Hemmo had dat al voorspeld. Volgens hem was er 90% kans dat er een stuk bagage niet op tijd zou aankomen. Heathrow heeft nu eenmaal een slechte reputatie. Hij heeft gelijk gehad. Maar mijn rugzak wordt dinsdag 28 augustus op de Raglan Street bezorgd, dus de schade is te overzien.'

Zenuwachtig
Marc en Tim hadden intussen het huis aan de Raglan Street van boven tot onderen gereed gemaakt voor het koninginnebezoek. 'Ik ben wel zenuwachtig', vertelde Tim de middag voor de aankomst. 'Ik hoop maar dat ze de reis goed  doorstaan. We zullen alles op alles zetten om het bezoek een succes te laten worden. Het is tenslotte niet niets als je moeder haar 80e verjaardag bij jou in Australië viert en dat je zus met haar vriendin helemaal naar de andere kant van de wereld komt vliegen. We zullen alles uit de kast halen.'
Marc en Tim hadden de people mover (een auto voor acht personen) gehuurd om de drie vrouwen riant naar huis te rijden. Moeder Anneke had in het vliegtuig een spontane allergie opgelopen; ze nieste en had een loopneus. 'Dat is morgen wel weer over', zei ze monter. Het huis aan de Raglan Street ontlokte de nodige 'oooh's' en 'aaah's'. 'Wat een enorm leuk huis is dit', riep moeder Anneke enthousiast uit. Na een lichte maaltijd stapten de Annekes en Arieta rond elf uur 's avonds eindelijk hun bed in.

Zomer
'Ik vond de vrouwen er verrassend goed uitzien', zei Marc. 'Ik had na zo'n uitputtende vlucht wandelende lijken verwacht, maar ze waren vol energie en enthousiasme. Dat belooft wat voor de komende weken. Het weer werkt ook goed mee: de komende week wordt het zomer in Sydney met veel zon en 25 graden. En dat terwijl het hier nog officieel winter is. Een cadeautje dus.'