De laatste week stond in het teken van de 80e verjaardag van Anneke Dekkers sr. Maar er waren meer opmerkelijke gebeurtenissen, zoals een tocht over het oerwoud met een kabelbaan De tocht ging naar het dorpje Kurunda, hoog in het oerwoud even buiten Cairns. De gondels gleden soms rakelings langs de boomtoppen naar boven. Onderweg kon er twee keer worden uitgestapt om een wandeling door het bos te maken of naar een uitzichtspunt te lopen. In Kurunda maakte Anneke sr. de foto van haar twee kinderen met aanhang. Deze foto zou ze een paar dagen later cadeau krijgen, alleen dat wist ze toen nog niet.

Toeristenfuik
Kurunda stelt als dorp niet zo veel door. Er zijn vooral veel winkeltjes, winkeltjes en nog eens winkeltjes. En terrasjes, ijskraampjes en lunchrooms. `Veel is het eigenlijk niet', vond Arieta, de vriendin van Anneke Dekkers jr. `Je maakt een prachtige tocht over het oerwoud en je komt dan in een onvervalste toeristenfuik terecht. Maar goed, ik heb hier wel een paar aardige cadeautjes weten te scoren, onder andere voor mijn vader die eerder deze maand jarig was.'
Klein hoogtepuntje van die dag was het bezoek aan de vlindertuin. In het oerwoud huizen veel soorten prachtige vlinders en die zijn allemaal bij elkaar gezet in een volière, midden in het dorp. `Adembenemend', vond Anneke sr. `Al dat gefladder en al die prachtige kleuren om je heen. Je kunt hier wel uren doorbrengen.' Dat deed het vijftal niet, maar er was toch genoeg tijd om een foto van de karakteristiek blauwe Ulysses vlinder te maken, een dier dat zich niet gemakkelijk voor de camera laat vangen.

'Unieke ervaring'
De dagen daarna stonden in het teken van de verjaardag en veel uitstapjes naar terrasjes. Excursies naar Port Douglas en het rif werden geschrapt, zodat Anneke sr. dinsdag goed uitgerust aan de lange vliegreis naar Nederland zou kunnen beginnen

`Het is een unieke ervaring', blikt Tim terug op het bezoek. `Welke andere man van 46 kan dank zij zijn moeder, zus en vriendin van zijn zus zo leuk optrekken en genieten? Veel mensen vinden het een verplichting om lang met zijn of haar moeder te moeten optrekken, maar voor mij was het een feest. Ik geef toe: wel vermoeiend, want mijn moeder heeft bij elke wandeling aan mijn arm gehangen, maar dat maakt het contact ook zo bijzonder.'
Marc sluit zich hierbij van harte aan. Hij heeft die laatste zondag nog even snel een triatlonnetje gedaan in de buurt van Cairns. Hij kan de sport maar niet uit zijn hoofd zetten. `Ik hoorde ervan en ik dacht: kom ik doe mee. Meestal lukt het niet zo met de triatlons in Australië, ze zijn duur, meestal ver weg en ze beginnen heel vroeg. Bij deze was de start om half acht, dus ik hoefde pas om kwart over vijf mijn bed uit. Het ging goed. Ik wilde een tijd van onder het uur (400 meter zwemmen, 16 km fietsen en 4 km lopen) en dat lukte met gemak. (55 minuten). Met die tijd werd ik eerste in mijn leeftijdscategorie, maar goed in het land der blinden is eenoog koning', relativeert hij meteen zijn winst, die hem een fles wijn opleverde.
Het leuke, vindt Marc, dat iedereen elkaar op de vakantie zo vrij heeft gelaten. `Moeder Anneke vindt niet dat iedereen maar altijd bij haar moet blijven. Je kunt ook je eigen gang gaan en dat maakt de vakantie zoveel meer relaxed. Ze mag volgend jaar wel weer vier weken komen als ze zin heeft.'

Hoogtepunt
Anneke sr. is vol lof over alles. Ze moet lang nadenken over het hoogtepunt van de afgelopen vier weken. `Alles', zegt ze, maar dat kan niet bij een hoogtepunt. `De musical Priscilla misschien, de rode rots, het oerwoud dan?', probeert Tim. Nou vooruit: `Mijn verjaardag was het meest bijzonder en dan de foto die ik van jullie heb gekregen. Geweldig. Maar eigenlijk vond ik het ook heel leuk om te zien hoe jullie in Sydney wonen en werken. Dat ik heb mogen koffiedrinken bij het koffiemannetje waar jullie elke maandag na het schoonmaken heengaan. En ja, Uluru was natuurlijk ook erg mooi.'
Er rest nog ruim een dag Down Under. Anneke sr. wil het liefste een keer over de markt wandelen om te kijken naar de bedrijvigheid en wie weet nog een klein slagje te slaan. En dan dinsdag naar het vliegveld voor een reis van circa 24 uur. `Ik zie er niet tegen op. Ik hoop alleen dat alles goed gaat bij het overstappen.' Ze kijkt weer naar zee en laat het bijzondere uitzicht vanaf het terras voor de zoveelste keer op haar inwerken. `Ach, wat zal ik dit toch gaan missen', blikt ze weemoedig terug. `Maar je weet van tevoren: aan alles komt een eind.'

'Geweldige vakantie'
Anneke jr kijkt terug op een 'geweldige vakantie met vele hoogte- en enkele dieptepunten'. Ze zegt: 'Sydney vond ik erg leuk, omdat we nu hele andere dingen gedaan hebben dan vijf jaar geleden. Het was leuk om de toenmalige au pair-familie van Arieta te ontmoeten. Priscilla the Musical vond ik top en erg Australisch. Uluru vond ik heel bijzonder, omdat ik er om heen heb gelopen. In Cairns vond ik de wandeling door het tropisch regenwoud bij de Botanic Gardens een hoogtepuntje, evenals het dagje uit naar Port Douglas met Arieta. Dieptepuntjes? Het huiselijk ongemak heeft hier en daar en het bezoek aan Parramatta. Wat ik bijzonder vind, is het feit dat we met z'n allen zo ontspannen waren en iedereen kon doen wat hij of zij wilde.'
Het eindoordeel van Arieta was eveneens positief. 'Het was geweldig. Hoe ik het vond om met de familie Dekkers een maand op te trekken? Dat ging heel erg goed. Af en toe een dagje voor mezelf, vele leuke dingen samen gedaan. Mijn hoogtepunt was de wandeling om de rode rots van Uluru.'

Australia Fair
Tim reist zijn familie overigens onverwacht snel achterna. Hij gaat eind oktober naar de zogenoemde correspondentendagen van RTL en blijft dan een paar dagen in Nederland hangen. Het weekeinde erop is de Australia Fair in Utrecht en hij gaat daar de reisgids naar Sydney signeren en hij is de presentator van het avondvullend culturele programma van de beurs over Australië. Die beurs wordt op zaterdag 3 en zondag 4 november in Utrecht gehouden.