Het tweetal is bijna een halfjaar bezig geweest om het nieuwe briefje in hun paspoort geplakt te krijgen. Er waren de nodige documenten nodig om nog twee jaar te mogen blijven. Zo moesten de Nederlandse en de Australische ambassades in respectievelijk Canberra en Den Haag verklaren dat Van den Broek en Dekkers langer journalistiek werk konden verrichten. Dat is een voorwaarde in het bilaterale verdrag dat tussen Nederland en Australië is gesloten ter uitwisseling van elkaar freelance journalisten.

Medische keuring
Verder moest er weer een medische keuring worden ondergaan, waarbij weer een longfoto werd gemaakt. Ook ging een arts weer kloppen en voelen aan menig lichaamsdeel om te beoordelen of het tweetal nog in goede conditie verkeerde. Ten slotte moest de Australische rijkspolitie een verklaring afgeven dat er geen aanklachten lopen tegen het tweetal.
Het wachten op de politieverklaring duurde lang, de ambassades daarentegen kwamen snel met hun brieven. Daarna werd de visumaanvraag, tegen betaling van 120 euro per persoon, in behandeling genomen door het immigratiekantoor. Het was toen begin augustus, bijna drie maanden voordat het oude visum afliep.
Gedurende negen weken was er een absolute radiostilte waarin niemand iets van zich liet horen. Begin oktober belde Tim maar eens met Parramatta en kreeg na lang doorvragen de case manager aan de telefoon die ineens vertelde dat ze uit de ambassade in Berlijn toch nog een kopie van het bilaterale verdrag wilde hebben. Tja, nee dat zou ze zelf wel doen.

Groen licht
Wijs geworden door al het oponthoud belde het tweetal zelf naar Duitsland en regelde dat het papiertje naar Australië ging. Toen moest de ambassadeur van Australië in Den Haag nog verklaren dat hij zelf de brief had geschreven met de aanbeveling voor het tweetal en dat hij er zich hard voor maakte dat het duo tot eind 2009 aan het werk moest kunnen blijven. Hij gebruikte hierbij het argument dat Nederland en Australië samen een gevaarlijke missie uitvoeren in Afghanistan.
En toen kwam het groene licht. `Je moet er toch niet aan denken dat het visum niet zou worden verleend. Dat zou een ramp zijn geweest', zei Tim. `Er zouden volgend jaar een boel mensen komen en die zouden we teleurstellen. We willen dolgraag nog twee jaar door. Het gaat goed, dus dat zal wel zo blijven. Het geeft me een gevoel van triomf dat het is gelukt.
Ook Marc is tevreden. Hij vindt dat je enige jaren moet blijven om een land echt te leren kennen. `Er komen grote dingen aan hier, zoals de verkiezingen en het pausbezoek volgend jaar. Daarmee kunnen we lekker aan de slag.'