Marc en Tim verhuizen naar Newtown en gaan op reis

Na uitputtingsslag genieten van ‘paleis’

SYDNEY, 24 DEC. 2008 – Met hun tongen op de knieën gaan Marc van den Broek en Tim Dekkers de feestdagen in. Na een uitputtende week van inpakken, verhuizen, schoonmaken, uitpakken en opbouwen is hun nieuwe huis in de wijk Newtown bijna klaar. ‘Het was een uitputtingsslag’, vertelde een vermoeide Tim. ‘ Helemaal, omdat we tussen het verhuizen door ook nog op reis moesten voor de Nederlandse en Belgische tv. Maar we hebben alles op tijd af gekregen en nu kan het genieten beginnen.’

De afgelopen dagen waren zonder concurrentie de meest enerverende van het verblijf in Sydney. Binnen zeven dagen te horen krijgen dat je moet verhuizen, een ander huis zoeken, alles inpakken en verhuizen, uitpakken, het nieuwe huis inrichten, het oude huis helemaal schoonmaken en tussen de bedrijven door op en neer naar het rode hart van Australië voor een reportagereis; je raakt er op papier al uitgeput van. `Het was een extreme periode', blikte Marc terug op de afgelopen hectische dagen. `De verhuizing was deze keer veel zwaarder dan de vorige, toen we van de wijk Marrickville naar de Raglan Street gingen. In de bijna drie jaar dat we in Waterloo hebben gewoond, hebben we ongemerkt veel aangeschaft. We bezitten twee keer zo veel spullen als drie jaar geleden. We hebben er flink wat verhuisdozen bij moeten kopen.’

Drie uur te laat
Marc en Tim hadden in een krantje een verhuisbedrijf uitgezocht (AAA Removals), dat op zaterdag 20 december om 12 uur ’s middags de spullen van het Nederlandse journalistenduo zou overbrengen naar Newtown. Marc en Tim hadden alles keurig op tijd in dozen gepakt. Maar het verhuisbedrijf bleek een misser te zijn: de drie mannen en de truck arriveerden ruim drie uur te laat. Om de tijd te doden, huurden Marc en Tim snel een auto om de breekbare spullen over te brengen. `Daar was ik achteraf wel blij mee, want de verhuizers waren nogal lomp en klunzig', zei Tim. `Zo lieten ze de nieuwe wasmachine op straat vallen. Ze smeten met dozen; ik hield vaak mijn hart vast. Gelukkig is er niet veel kapot gegaan, maar het was geen plezierige manier van verhuizen. We hadden de hulp van Clinton, de Chinese fietsvriend van Marc. Dat scheelde. We waren uiteindelijk om zeven uur ’s avonds klaar met de verhuizing.’

Telefoon
Daarna begon voor Marc en Tim het grote uitpakken en opbouwen. Ondanks de vermoeidheid en de stress werkten de twee Amsterdammers zonder veel chagrijn door. Natuurlijk waren er tegen-slagen: zo had het telefoonbedrijf Telstra grote moeite om de nieuwe telefoon juist aan te sluiten. ‘Het is nog steeds niet goed ’, zei een verbitterde Marc. ‘We hebben al twee monteurs over de vloer gehad, maar de één na de ander maakte fouten. Het is om gek van te worden. Maar boven kunnen we in ieder geval wel bellen, dus dat is wat.’ Intussen is ook de schotelantenne aangesloten, zodat Marc en Tim weer naar de Nederlandse tv kunnen kijken. En na vier dagen werkte ook het internet weer. Tim: ‘Extra lastig was het dat we voor de Nederlandse en Belgische tv een reportage moesten maken over de kamelen in Australië. We moesten dus voor één dag het uitpakken vergeten en de knop omdraaien. Maar we zijn inmiddels zo professioneel geworden, dat we zelfs te midden van de chaos een reportage tot een goed einde kunnen brengen.’

Bisschoppelijk paleis
En zo zitten Marc en Tim met de feestdagen in hun nieuwe huis, inclusief feestverlichting. Marc: ‘Het huis aan de Raglan Street noemde ik gekscherend onze missiepost. Nu zitten we in ons bisschoppelijk paleis. Het is heerlijk wonen hier en de buurt Newtown is geweldig. Alle winkels, cafés, restaurant en een bioscoop zitten om de hoek. Wat een verschil met Waterloo. Het opvallende is dat je hier op straat totaal andere mensen tegenkomt dan in onze oude buurt, maar twee kilometer hier vandaan. Hier tref je studenten aan, yuppies, alternatievelingen en veel homo’s. Ik voel me er helemaal thuis.’