Lotto is razend populair in Australië. En de geliefste is de OZ Lotto, met een wekelijkse trekking op dinsdag. De gokker moet zeven getallen kiezen tussen de 1 en 45. Wie alle zeven getallen goed heeft, wint de hoofdprijs van minimaal twee miljoen dollar. Eind juni was dat bedrag opgelopen tot 100 miljoen dollar. De prijs was zo hoog, doordat de afgelopen weken niemand zeven getallen goed had en het geld vele weken was doorgeschoven naar de volgende trekking. De mega-hoofdprijs veroorzaakte een kleine hysterie in het land. Zoveel mensen werden verleid tot het kopen van een lot, dat de hoofdprijs uitgroeide tot 106 miljoen dollar, omgerekend ongeveer 63 miljoen euro.
De kans op de hoofdprijs is natuurlijk uitermate klein: 1 op de ruim 45 miljoen, zeggen de nuchtere statistieken. Maar goed, iemand moet die prijs winnen, dus waarom niet? Tien dollar armer en met een klein blaadje met cijfers in de hand verlieten Marc en Tim op die maandag de sigarenboer om de hoek. Ze hoefden niet eens zelf de cijfers aan te kruisen. De klant kan kiezen voor Auotpick: de computer kiest de getallen. Wel zo gemakkelijk.

Speculeren
Ondanks de microscopisch kleine kans gingen Marc en Tim uitgebreid filosoferen wat ze zouden doen als de zilvervloot in de Newman Street zou aanleggen. `We zeggen het tegen niemand', zei Tim. `Mijn moeder krijgt een miljoen en dat is het dan.'`En we betalen het huis in Amsterdam af', dagdroomde Marc. `En we moeten ook aan de familie denken.' En zo ging het nog even door. `Maar we winnen toch niet', zei het duo na afloop tegen elkaar. `Bovendien: zoveel geld kan je niet gelukkig maken.'
Deze trekking 802 was een groot succes voor OZ Lotto. In een winkel in Cambramatta (een buitenwijk van Sydney), waar in het verleden veel winnende lootjes zijn verkocht, stonden rijen goklustigen te wachten.

Gokverslaving
Eigenlijk is gokken een groot probleem in Australië. Want er is niet één lotto in Australië, nee, er zijn er wel tien. Elke avond valt er wel een of andere hoofdprijs te verdienen. En dan kunnen de Australiërs ook nog in het weekeinde terecht op de paardenracebaan. Of ze gaan naar hazewindhond-wedstrijden. Rugby en voetbal wedstrijden zijn populair op de gokkantoren. En dan staan de cafés in Sydney (in Melbourne zijn ze godzijdank verboden) vol met eenarmige bandieten, hier pokies geheten. In fabrieken en kantoren is het ook populair om te gokken over trivialiteiten. `Tien dollar om te wedden welke van de twee vliegen als eerste weg vliegt?'
Per hoofd van de bevolking zijn de Australiërs de grootste gokkers ter wereld. De 21 miljoen Australiërs vergokken elk jaar circa 86 miljard euro, de 17 miljoen zuinige Nederlanders hebben er 20 miljard euro voor over, vier keer zo weinig dus. Gokverslaving is een groot probleem en dat is een understatement. Maar veel meer dan de obligate telefoonnummers waar een verslaafde naar toe kan bellen, biedt de overheid niet. Een beetje huichelachtig. Veel van de omzet van de pokies gaat naar de staat. De OZ Lotto is in handen van de deelstaat Nieuw Zuid Wales en die verdient er lekker aan.

Geen prijs
De kans op gokverslaving bij Marc en Tim is gering. Het duo volgde de trekking dinsdag 30 juni niet eens op tv. Als er een prijs valt, valt ie wel en dat hoef je niet meteen te weten. Het geld loopt in dat geval niet weg. Tim kon zijn nieuwsgierigheid toch niet bedwingen en zocht voor het slapen gaan de uitslag op. `Het ging best goed', zei hij. `In een cijfercombinatie hadden we de eerste drie getallen goed. Maar daar bleef het bij.' Geen prijs dus, zelfs niet de troostprijs: drie juist en één van de twee reservegetallen (goed voor ongeveer 13 dollar) ging aan de neus voorbij. Twee Australiërs moeten de hoofdprijs delen. Een man uit Adelaide en een echtpaar aan de Gold Coast bij Brisbane kregen elk ruim 53 miljoen dollar (belastingvrij).
Tim was het eigenlijk niet eens met de loterij. `Ik liet me meeslepen door Marc en zijn dagdromen om al die miljoenen te besteden. Het was leuk te zien hoe enthousiast hij was. We hebben samen veel plezier beleefd aan de miljoenen die we niet hebben gewonnen. Nog een keer een lotje kopen? Nee hoor, ik heb mijn eigen gouden lottobal in huis. Marc is de hoofdprijs van het leven. Dat is meer waard dan hoeveel miljoen ook.'