Rechterarm in mitella; herstel duurt vier tot zes weken
MARC SLAAT MET FIETS OVER DE KOP: GEBROKEN SLEUTELBEEN EN VEEL PIJN
SYDNEY, 6 SEPT. 2009 – Een fietsongeluk heeft Marc van den Broek een gebroken sleutelbeen opgeleverd. De Amsterdammer sloeg met zijn fiets over de kop, toen zijn tas aan het stuur in het voorwiel belandde. Marc werd met heftige pijn door omstanders per auto naar het ziekenhuis vervoerd, waar hij een paar uur voor onderzoek moest blijven. Marc zal waarschijnlijk vier tot zes weken niet kunnen sporten.
Marc hoeft niet in bed en zit met mitella achter de ontbijttafel.Marc loopt nu met zijn rechterarm in een mitella. Pijnstillers helpen hem de eerste, zeer pijnlijke dagen door te komen. Het ongeluk gebeurde toen Marc met de fiets op weg ging naar het zwembad. Omdat er geen rugzak voorhanden was, nam hij een tasje mee voor zijn zwemspullen en bevestigde dat tasje aan het voorstuur. Een cruciale fout, zo zou tien minuten later blijken. Tijdens het nemen van een rotonde, kwam het tasje in het voorwiel, waardoor de fiets blokkeerde en Marc over de kop sloeg. Hij smakte met zijn rechterschouder op het asfalt. Een auto achter hem kon net op tijd remmen. Een beginnersfout, oordeelde Marc later. `Je moet geen tas aan je stuur hangen.'

Geel voor de ogen
‘Ik dacht in eerste instantie dat ik niets had’, herinnert Marc zich het ongeluk. ‘Ik kon gelijk opstaan en voelde geen pijn. Maar toen ik mijn rechterschouder controleerde, voelde ik meteen dat mijn sleutelbeen was gebroken. Toen ook kwam de pijn opzetten. Het was echt verschrikkelijk. Gelukkig waren er omstanders, die te hulp schoten. Een voorbijganger heeft met zijn mobieltje Tim gewaarschuwd, die thuis was gebleven. Die kwam gelijk op zijn fiets aangesneld.’
Tim trof een van pijn huilende Marc op de straat aan. De bestuurder van de auto die voor Marc had moeten remmen, was zo aardig om Marc en Tim bij het Royal Prince Alfred Hospital te brengen, een ziekenhuis dicht in de buurt.  De pijn werd bij Marc zo hevig, dat hij bijna flauw viel. ‘Ik zag geel voor de ogen. Ik heb nog nooit zo veel pijn gehad’, zegt Marc nu. Met een rolstoel werd hij naar de Eerste Hulp gebracht, waar hij vrijwel meteen aan de beurt was. Daar kreeg Marc al snel morfine tegen de pijn toegediend.

De enige getuige van het ongeluk: een forse blauwe plek.ECG
Tim vertelt: ‘Het is verschrikkelijk om te zien hoe je geliefde zo veel pijn lijdt. Het gejammer ging door merg en been. Je voelt je machteloos.  Gelukkig hielp de morfine redelijk goed. Uit foto’s bleek dat zijn sleutelbeen in het midden is gebroken. Er werd bij Marc ook een ECG gemaakt, omdat zijn hartslag zo laag was. Maar dat kwam, doordat Marc zo’n fitte en sportieve jongen is. Er was verder niets aan de hand met hem. Maar de pijn bleef verschrikkelijk.’
Marc moet de komende drie  tot vier weken met zijn rechterarm in een mitella lopen. ‘Dat is lastig met schrijven, mijn lenzen indoen en andere dingen’, verzucht Marc. ‘Maar oefening baart kunst.’

Hometrainer
Sleutelbeenbreuken komen vaak voor bij kinderen en sporters, vooral wielrenners.  De meeste breuken genezen meestal prima. Marc  gaat de komende dagen naar een specialist, die de revalidatie moet begeleiden.  ‘Het zal voor Marc niet meevallen om de komende weken niets te kunnen doen’, weet Tim. ‘Misschien dat hij straks op een hometrainer in de sportschool wat mag fietsen. Iedereen die Marc kent, weet dat hij een hekel heeft aan niets doen. Maar ja, het is niet anders. Het belangrijkste is dat hij straks weer gezond rond kan fietsen en hollen.’

Clinton kwam een prachtige bos bloemen brengen.Bloemen
Nederlandse vrienden en familie in Nederland leven erg mee met Marc. Op Facebook stroomden de   reacties binnen. In Sydney kwam vriend Clinton She op bezoek met een grote bos bloemen in een glazen vaas. ‘Ik wil iedereen hartelijk bedanken voor alle goede wensen’, zegt Marc. ‘Het is fijn en ontroerend om te weten dat zoveel mensen meeleven. Het gaat relatief goed met me. De breuk is pijnlijk, maar als ik mijn schouder rustig houd en pijnstillers slik, dan is de pijn uit te houden. Ik houd goede moed en hoop over twee maanden weer op de fiets te zitten. ‘

persoonlijk_foto
wijziging op: 29-03-2010