Sculpture by the Sea bezocht, grootse openluchttentoonstelling bij de zee
Marc rijdt na acht weken eindelijk
weer op twee wielen door de stad
SYDNEY, 1 NOV. 2009 - Het heeft lang moeten duren, maar precies acht weken na zijn ongeval durfde Marc van den Broek weer op de fiets te gaan zitten. Hij maakte zijn eerste rit op een lage mountainbike, een tochtje naar de supermarkt. Marc: `Het is heerlijk dat fietsen weer kan. Ik heb lang het vrije gevoel van wind langs mijn hoofd moeten missen.'
Marc windelijk weer op de fiets.Ook Tim Dekkers was verheugd dat het herstel zo ver had doorgezet dat fietsen weer verantwoord leek. `Het was voor mij nogal emotioneel. Het was een teken dat Marc weer terug kan keren naar zijn gelukkige ik, zijn mobiliteit en zijn zelfstandigheid.' Tim was niet echt bezorgd, zei hij achteraf. `Ik hield Marc wel extra in de gaten want het mag geen tweede keer gebeuren.'

Riskant
De dokter had bij de controle twee weken geleden gezegd dat fietsen vooralsnog een beetje te riskant was. Het bot moest verder helen. Maar nu, zes weken na de operatie, kan het toch weer, oordeelde Marc zelf. `Ik kan mijn hand op eigen kracht weer boven mijn hoofd krijgen. Fietsen lukt dan ook, al heb ik sommige stukken met maar een hand gereden. Het ging goed, hoewel onwennig. En ik voel mijn schouder wel, dus voorzichtig aan.'

De dagen na de eerste fietstocht gingen de fietswielen vaker draaien. Naar het zwembad, naar de Sydney Food & Wine Fair 2009 in het centrum en naar een picknick in het Centennial Park. Marc: `Ik voer de afstand langzaam op. Kalm aan, dan breekt het lijntje niet. Ik hoop spoedig weer in full lycra te gaan scheuren.'

de ` Nederlandse' windmolen.Beeldentocht
Per fiets naar Bondi Beach was vooralsnog te ver voor de herstellende journalist. In Bondi ging de beroemde tentoonstelling Sculpture by the Sea open, een openluchttentoonstelling van sculpturen en beelden langs een populair kustwandelpad. Het journalistieke duo had een uitnodiging voor de opening en die mogelijkheid liet het zich niet ontgaan. Misschien zou er wel een verhaal in zitten.

Het horloge in het zand.Windmolen
Er was een werk van een Nederlander, die 26 jaar geleden naar Nieuw-Zeeland was geëmigreerd. Verrassend simpel: een stuk kinderspeelgoed dat gaat draaien als je het in de wind houdt. De ex-Nederlander had er een grote variant van gemaakt met bonte kleuren. Helaas was kunstenaar Leon van den Eijkel al te lang weg uit Nederland om interessant te zijn voor een Nederlandse zender. Er was ook een Deense inzending, maar de kunstenaar was niet aanwezig, dus het idee om iets voor de Deense tv te doen, viel ook al af. Dit jaar was er journalistiek gezien niets te halen. Dus bleef het genieten van de beelden over.

De lieveling van MarcSimpele leuke dingen
`Verfrissend', oordeelde Tim over de verzameling beelden. `Erg leuk hoe kustenaars met simpele dingen, hele leuke dingen kunnen maken. Dit maakt het leven een stuk vrolijker.'
Het meest verrassende van de 114 kustwerken vond Tim het horloge in het zand. `Van dat soort dingen houd ik. Het is pop-art achtig.' Het werk heette A crab in the works. De kunstenaar wilde iets alledaags kostbaar laten zien dat iemand per rongeluk in het zand heeft verloren.

Marc keek met bewondering naar een ogenschijnlijk gewoon kunstwerk 'Morpheus', maar bij nader inzien was dat toch niet zo gewoon. De vorm veranderde voortdurend als gevolg van de wind. Elke keer ziet het er anders uit. `Heel mooi gedaan', mompelde Marc.

Traditioneel
Over het werk dat de hoofdprijs kreeg van 60 duizend dollar, was het tweetal minder te spreken. Een 81-jarige beeldhouwster kreeg de prijs voor een stuk bewerkt graniet. `Dit is voor mij een erg traditioneel werk', oordeelde Marc. `Het zal wel mooi zijn, maar ik zie het niet. Het verrast ook niet.'
Tim snapte ook niks van de hoofdprijs. `De steen zou opgevist uit zee kunnen zijn. Een blamage. Dat gewauwel van die kunstcritici dat het prachtig is, daar geloof ik niks van. Ieder gezond mens denkt: nou ja....'

Tegenslag
De winnaar.Een tegenslag was dat een grote opdracht voor de VRT niet doorging. Mediabureau Onderste-Boven was gevraagd naar Adelaide te gaan voor de finish van de zonneauto-race, die elke twee jaar wordt verreden. De Belgische inzending zou een goede kans maken om te winnen. Helaas verongelukte de auto van het team van de Universiteit van Leuven al 300 kilometer na de start. Een hevige windvlaag blies de auto de berm in. De bestuurder was ongedeerd, de auto total loss. Het gevolg was dat Marc en Tim niet hoefden af te reizen naar Adelaide. `Jammer', oordeelde Marc. `Maar zo gaat dat in de journalistiek. Het ene moment heb je een verhaal, het volgende moment sta je met lege handen.'

Visum
Doordat de klus niet doorging, was er genoeg tijd om het visum van Marc en Tim te verlengen. Hun mediavisa waren tot 1 november geldig en moesten worden verlengd tot half maart. Dat lukte gelukkig zonder al te veel problemen. Nu kan het duo geheel legaal tot half maart in Australië blijven om te genieten van de op stapel staande zomer.

persoonlijk_foto
wijziging op: 29-03-2010