Elke week verschijnt een column over iets dat opvalt in Australië en wat voor een nieuwsgierige Hollander niet goed te begrijpen is. Nederland en Australië lijken natuurlijk op elkaar, maar dat valt bij nader inzien vies tegen. Een ontdekkingstocht door het onbegrijpelijke Down Under. Fair Dinkum! Echt waar!

De jacaranda

Lente in elk land overal op de wereld is een mooie periode van het jaar. De planten komen weer tot leven en tooien zich in de meest prachtige kleuren. Zo ook in Sydney, maar in Australië gaat het toch allemaal wat anders dan in Europa. De Australische loofbomen behouden allemaal hun blad dus ook in de winter blijft het lekker groen. Alleen de importbomen verliezen blad.

En ook import van ver geeft Sydney de mooiste lentekleuren. De jacaranda staat aan de top. Het is een boom met prachtige paarsviolette bloemen die hele straten ineens een heel ander aanzien geeft. Hij is op veel plaatsen aan de oostkust van het land aangeplant als straatboom en staat veelvuldig langs wegen, op rotondes en in parken. Maar met Australië heeft de plant niks van doen. De purperen kleurenpracht is geïmporteerd uit Latijns-Amerika.

De meest gebruikte boom in Australië, en in andere delen van de wereld, is de blauwe jacaranda (Jacaranda mimosifolia). Deze boom draagt de meeste bloemen en maakt de meeste indruk op de mensen van het openbare groen. Zo ook hier dus. De boom is grofweg te vinden in het gebied tussen Brisbane en Sydney aan de oostkust van Australië.

De boom groeit er al decennia lang en heeft dus voldoende tijd gehad om zich in het normale spraakgebruik in te vechten. Omdat de boom zo uitbundig bloeit, ligt de grond onder de boom bezaaid met paarse kroonblaadjes, alsof er een purperen tapijt is uitgestort over het grauwe beton en asfalt van de openbare wegen. De bloei van de boom valt samen met de belangrijke examens voor het eind van het schooljaar, dat hier in december valt.

Het gezegde is dat er met studeren moet worden begonnen als de blaadjes van de jacaranda gaan vallen. In sommige streken heet de boom ook wel de examen-boom. Op de Universiteit van Sydney zeggen ze dat iemand zakt die begint te blokken voor de examens als de straten paars kleuren.

De boom is afkomstig uit Latijns Amerika en groeit daar onder ongeveer gelijke omstandigheden als in Oost-Australië, dit verklaart ook het succes van de boom. In meer delen van de wereld zijn gezwicht voor de paarse overvloed. Het Zuid-Afrikaanse Pretoria heeft als bijnaam The Jacaranda City, maar ook in het zuiden van de VS valt hij te bewonderen.

Ook een andere kleurrijke gast in Sydney komt van ver. Veel tuinen hebben een frangipani (Plumeria rubra) staan, een tulpenboomachtige gevaarte met wittige protserige bloemen. Deze boom is verwant met de oleander. Ook deze komt uit Latijns-Amerika, dus alles wat lekker is komt van ver.

Doen de Australische bomen dan helemaal niet mee aan de lentekleuren? Nou een beetje. De eucalyptusboom, Australiës meest bekende boom, is een beetje een treurig geval, begrijpelijk want de boom moet zich onder zware omstandigheden als hitte, droogte en brand zien te handhaven. De blaadjes hangen bijna altijd als een aan een treurwilg naar beneden. Het boomschors bladdert vaak, kortom het is een indrukwekkende pracht, maar niet eentje die vrolijk stemt. Een andere Australische boom, de banksia (banksia spec.), bloeit wel mooi. Die boom heeft geen bloem in de traditionele zin van het woord, maar gekleurde kegels.

Overigens doet Nederland het natuurlijk niet veel beter met zijn lentekleuren. Weinig van de bloemenpracht komt oorspronkelijk uit de Hollandse grond. De tulp, een bloem waarmee Nederland groot is geworden in de wereld, komt uit Turkije. Dus Australië doet het dan zo slecht nog niet.