Verzet tegen ‘wrede en barbaarse’ walvisangst wordt steeds diplomatieker
Australië dreigt Japan met
legale acties, maar niet te hard
SYDNEY, 8 JAN. 2010 - Australië weet zich niet goed raad met de walvisoorlog in zijn wateren bij Antartica. De Australische regering dreigt de Japanners voor het Internationale Gerechtshof te slepen, maar wil de lieve vrede ook niet te veel verstoren. Mediabureau Onderste-Boven schreef een achtergrondverhaal over Australië en de walvisvangst voor dagblad Trouw.
De Ady Gil vlak na oplevering.Een gezonken actieschip na een harde botsing, veel gescheld over en weer (“Piraterij! Terreur!”) en dreigende oorlogstaal; de aanvaring tussen Japanse walvisvaarders en actievoerders van de groep Sea Shepherd in de Australische wateren bij Antartica is uitgegroeid tot een daverende rel. 
Dat is zeker niet voor het eerst. Twee jaar geleden ging het er ook al heftig aan toe. Toen namen Japanners twee actievoerders gevangen, nadat ze aan boord van een Japans schip waren geklommen. Pas na dagenlang onderhandelen, keerden de actievoerders terug op hun schip Steve Irwin, dat onder Nederlandse vlag voer. De spanningen liepen zo hoog op, dat in de Australische media werd gewaarschuwd voor een gewapend conflict tussen Australië en Japan.

Wreed en barbaars
De Australische regering probeert intussen de verhitte gemoederen te sussen. Milieuminister Peter Garrett roept beide partijen op hun kalmte te bewaren.  Maar heel geloofwaardig is de ex-zanger van de rockband Midnight Oil niet. Hij was het immers die ruim twee jaar geleden bij het begin van zijn ministerschap de Japanse walvisvaart ‘wreed en barbaars’ noemde. Volgens hem was het voorbij met de omfloerste politiek van de vorige conservatieve regering Howard. Australië zou de Japanners de duimschroeven gaan aanzetten.
In eerste instantie leek Australië werk te gaan maken van de scherpere koers. De regering zette het (bewapende) douaneschip Oceanic Viking in om de Japanse walvisvaarders in 2008 in de gaten te houden. Ook verkenningsvliegtuigen werden ingezet. Het doel was om zoveel mogelijk foto’s en informatie te verzamelen over de Japanse walvisvaart. Met dat materiaal zou Australië Japan voor het Internationaal Hooggerechtshof kunnen slepen. Australië wilde aantonen dat de walvisvangst helemaal niet was bestemd voor ‘wetenschappelijke doeleinden’, zoals Japan stug volhield en nog steeds volhoudt.

Het futuristische schip na de aanvaring.Handelspartner
Maar sindsdien is de ramkoers een beetje verlaten. Minister-president Kevin Rudd roept in interviews dat een internationaal proces tegen Japan nog steeds tot de mogelijkheden behoort. Maar Australië wil Japan niet te veel in de gordijnen jagen. Japan is de belangrijkste handelspartner van Australia en een oplopend conflict over de walvisvaart schaadt te veel de economische betrekkingen.
De Australische regering wil het diplomatieke pad uitputtend bewandelen en vermijdt hoge woorden. Sussen, pappen en nathouden, dat is de politiek van Rudd, die daarmee verdacht veel lijkt op zijn voorganger Howard. Opvallend genoeg is het nu de liberale oppositie die de Australische regering verwijt te passief te zijn. De liberalen wijzen erop dat vanaf Australische vliegvelden Australische vliegtuigen vertrekken, die de Japanse walvisvaarders helpen met hun jacht.

Walvisvaart-commissie
Het Wereld Natuur Fonds in Sydney (WNF) wijst de harde lijn van de Sea Shepherd af. “Wij steunen geen enkele agressieve actie tegen wie dan ook”, zegt Rob Nicoll van de WNF. Hij geeft vooralsnog de Australische regering het voordeel van de twijfel.  Nicoll: “Australië doet in de internationale walvisvaart-commissie zijn uiterste best. De regering is in die commissie veel beter en constructiever dan de vorige regering. Maar ik zou het toejuichen als de regering legale actie onderneemt tegen Japan. Hoe sneller, hoe beter. Er zijn genoeg bewijzen dat de zogenoemde wetenschappelijke vangst van de Japanners alleen bedoeld is voor de commerciële handel.”

 

recent_foto
column
fair dinkum
wijziging op: 9-03-2010