Elke week verschijnt een column over iets dat opvalt in Australië en wat voor een nieuwsgierige Hollander niet goed te begrijpen is. Nederland en Australië lijken natuurlijk op elkaar, maar dat valt bij nader inzien vies tegen. Een ontdekkingstocht door het onbegrijpelijke Down Under. Fair Dinkum! Echt waar!

Het is praktisch elke dag een treurig terugkerend ritueel in Australië: jonge mensen rijden zich in een auto te pletter. Oorzaak: drankgebruik, te hard rijden, macho gedrag. Wie de tv-journaals een beetje volgt, kan de onderwerpjes over de verkeersdoden dromen: beeld van verfrommelde auto tegen boom of lantaarnpaal, geschokte ooggetuigen, huilende familieleden en inwoners van het dorp die vertellen hoe leuk en aardig de omgekomen jongeren waren. 

Het erge is dat de Australiërs weinig leren van al deze tragedies. Elke keer opnieuw stappen kids met hun dronken kop achter het stuur. En het ongelooflijke domme-stoere-mannen-gedrag op de weg (veel te hard rijden, met piepende banden de bocht om, riskant inhalen op de vele tweebaanswegen hier) valt niet uit te bannen. In 2009 telde Australië (22 miljoen inwoners) meer dan 1500 verkeersdoden: in 2008 waren dat er 1463. Een stijging dus. Ter vergelijking: Nederland (17 miljoen inwoners) telde in 2008 750 verkeersdoden, slechts de helft.

Elke dag vallen er in Australië vijf doden in het verkeer en belandden 75 mensen door ongelukken in het ziekenhuis. Elke dag! Koploper in 2009 was de deelstaat New South Wales met 459 slachtoffers: een toename van 85 of 23 procent.  Gunstige uitzondering was de deelstaat Victoria (Melbourne), waar het aantal slachtoffers voor het eerst sinds de jaren vijftig onder de 300 dook (295).  Victoria heeft veel geïnvesteerd in het veiliger maken van de wegen en houdt strenge alcohol- en drugcontroles. Dat werpt zijn vruchten af.

De ellende op de wegen kost de Australische economie 17 miljard Australische dollar (10,5 miljard euro), hebben deskundigen berekend. Vandaar dat de roep klinkt om het in 2010 allemaal beter te doen. Mensen willen de benzine-accijns gebruiken om de smalle tweebaanswegen op te knappen. Er wordt verder gedacht aan de landelijke invoering van een anti-alcohol slot in de auto’s:  een apparaatje test of de bestuurder drank op heeft. Zo ja, dan wil de motor niet starten.

Maar voorlopig is het vooral een verandering van de mentaliteit hier. Zo lang het  cool wordt gevonden om scheurend in een auto rond te rijden, zullen we ook de komende jaren in de tv-journaals de berichtjes blijven zien van verfrommelde auto’s tegen bomen of lantaarnpalen, geschokte ooggetuigen, huilende familieleden en inwoners van het dorp die vertellen hoe leuk en aardig de omgekomen jongeren waren.