Hoe goed kunnen de Australiers tegen bijtende humor en satire? Die vraag is opeens actueel geworden. In 2005 tekende de Deense cartoonist Kurt Westergaard een spotprent over de islam in de krant Jyllands Posten. De reacties uit de Islamitische wereld waren heftig. Westergaard beelde de profeet Mohammed af met een bom in zijn tulband. In het westen, ook in Australie, werden die protesten veelal afgedaan als: overgevoelig. `Het is maar een cartoon, niks aan de hand.'

Toen de Indiase krant Mail Today uit New Dehli begin januari in een spotprent Australië hekelde, was van die wijze houding niet veel meer over. Zelfs de Australische vice-minister-president veroordeelde de Indiase tekenaar

De tekening beeldt een politieman van de staat Victoria, met Melbourne als hoofdstad, af als lid van de Ku KLux Klan, compleet met witte kap op het hoofd. Op het witte gewaad zit het insigne van de politie van Victoria. Het tekstje luidt: `We moeten de aard van het misdrijf nog vaststellen.'

De cartoon verscheen in de Indiase krant, nadat in Melbourne een Indiase student - ogenschijnlijk zonder reden- in een park was neergestoken. Nitin Garg was op weg naar zijn werk in een fastfood restaurant, waar hij bloedend aankwam en vervolgens bezweek aan zijn verwondingen. Hij bleek niet te zijn beroofd.

De reacties waren hevig. De 21-jarige man was niet de eerste Indiër die het slachtoffer was van een misdrijf in Australië. Halverwege vorig jaar was er een stroom aanvallen en de politie werd veelvuldig beschuldigd van racistisch gedrag, omdat ze de aanslagen niet adequaat zou onderzoeken en de slachtoffers slecht zou behandelen. In India gingen mensen de straat op die foto's van de Australische premier Kevin Rudd verbrandden.

Nu een student is overleden, lijkt de maat vol. De politie was zo ontactisch om onmiddellijk na de dood van de student op te merken dat 'er geen aanwijzingen voor racisme waren'. Het onderzoek naar de dader was nog maar net begonnen. Hoe de politie dat wist, werd niet duidelijk. Dit ging dus niet goed. Na maanden van relatieve rust begonnen de protesten in India opnieuw, met alle ophef in de media vandien. De cartoon was een uiting van het grote ongenoegen in India.

Natuurlijk, de cartoon is niet leuk, kort door de bocht, maar het is een satirische prent. Negeren is het beste, of als er toch vragen komen, reageer dan met: `Het is niet leuk, maar het is een cartoon. W hebben wel wat beters te doen dan erop te reageren.' Niet in Australie dus. De meeste politieagenten keken ernstig in de camera en zeiden hoe beledigd ze zich wel niet voelden.

De politiebond zei dat de agenten ontstemd waren over de tekening en dat de mensen gewoon doorgaan met het zoeken naar de dader. De politieminister in Victoria zei nogmaals dat het gedoe van racisme uit de lucht was gegrepen. De vice-minister president Julia Gilllard gooide er een schepje boven op. `Erg aanstootgevend'.

Het is vreemd dat Australië krampachtig omgaat met deze zaak. Jaarlijks komen vele tienduizenden jonge Indiërs studeren en met hun studiegelden brengen ze veel geld het land binnen. Het onderwijs aan buitenlandse studenten is belangrijk voor de economie. Het levert Australie een kleine tien miljard euro op. Dat is de derde bron van inkomsten na ijzererts en steenkool, belangrijker dan toerisme en de export van landbouwproducten. De gevolgen van het geweld tegen studenten uit India blijven niet uit. Begin januari bleek dat het aantal studenten uit India dat zich voor een studie had aangemeld met bijna de helft was gedaald.

De woede over de tekeningen is niet zo groot dat de Australiërs de straat opgaan en de Indiase vlag gaan verbranden. Nadat de Deense tekening in de krant verscheen, werden wel overal Deense vlaggen verbrand. Soms zijn de Australiërs verstandiger dan hun leiders.