Elke week verschijnt een column over iets dat opvalt in Australië en wat voor een nieuwsgierige Hollander niet goed te begrijpen is. Nederland en Australië lijken natuurlijk op elkaar, maar dat valt bij nader inzien vies tegen. Een ontdekkingstocht door het onbegrijpelijke Down Under. Fair Dinkum! Echt waar!

De vroegte

Het lijkt wel of alles in Australië een paar uur vroeger op de dag gebeurt dan in Nederland. Bijna iedereen staat voor de zon op, de zaken gaan open als veel Nederlanders zich nog eens omdraaien en om een uur of negen in de avond gaat het land op slot als voorbereiding op weer een vroege start. Deze nationale afwijking geldt ook voor de start van sportevenementen als marathons en triathlons. Neem de sprint/triathlon van Kurnell, een voorstadje van Sydney, ongeveer dertig kilometer van het centrum.
Daar is op 9 maart een sprint-triathlon gehouden (voor de liefhebbers: 750 m zwemmen, 20 km fietsen en dan 5 km hardlopen). Aanvang 7 uur, in de ochtend dus. De zon komt die dag om 6.45 op, dus het kan net.

De idioot vroege starttijd vraagt het uiterste van de deelnemer, zeker die zonder eigen auto. De trein rijdt nog maar zelden zo vroeg in de ochtend. Eén trein gaat een beetje de goede kant op; hij vertrekt om kwart voor vijf van het Centraal Station. Een trein, gevuld met een grappige mengeling van reizigers voor wie de dag is begonnen en voor wie de dag nog moet eindigen. Een half uurtje later stopt de trein bij een station, waar het nog maar achttien km fietsen is naar de start. De trein naar een station dichterbij rijdt niet zo vroeg. Dus dat betekent een uurtje trappen door een buitenwijk in nachtelijk Sydney, terwijl heel langzaam in het oosten de hemel een beetje oranje begint te kleuren. Je moet wat voor je sport overhebben.

Dat er natuurlijk nauwelijks publiek is gekomen naar de triathlon, is niet zo vreemd. Behalve de gebruikelijke verzameling van trainers, vrijwilligers, echtgenotes en vrienden is het akelig stil langs het parcours. Ook de Sydney halve marathon, die voor half mei op het programma staat, wil vroeg beginnen. Enthousiast meldt de organisatie dat het start- en finishgebied is verplaatst naar een plek waar meer toeschouwers kunnen kijken. Vorig jaar werden de atleten weggeschoten in een akelige uithoek van de haven, nu klinkt de knal in het veel gezelligere Hyde Park. Alleen het tijdstip is niet veranderd. Om half acht is het zo ver, die ochtend, dus veel meer extra publiek zal de actie niet opleveren.

Niemand weet precies waarom alles zo vroeg moet beginnen. Vaak wordt gewezen op de hitte als de start om het middaguur is. Zeker in mei gaat dit niet op, want het kan erg fris zijn in Sydney in half mei. Ook wordt het verkeer genoemd. Het is niet zo goed straten af te sluiten op het midden van de dag, dat gaat ten koste van de economie, want het winkelende publiek kan het centrum dan niet bereiken.Wat de reden ook is, vervelend is het wel voor atleten die beter presteren als het wat later op de dag is. Maar voor Sydney geldt als geen ander: de ochtendstond heeft goud in de mond.