Elke week verschijnt een column over iets dat opvalt in Australië en wat voor een nieuwsgierige Hollander niet goed te begrijpen is. Nederland en Australië lijken natuurlijk op elkaar, maar dat valt bij nader inzien vies tegen. Een ontdekkingstocht door het onbegrijpelijke Down Under. Fair Dinkum! Echt waar!

De brievenbus

Post bezorgen doen ze in Australië net als overal in de wereld. Een meneer of mevrouw met een grote tas wandelt door de buurt en propt overal kaarten en enveloppen in de brievenbus. Toch gaat het in Sydney net even wat anders dan in pakweg Amsterdam. De brievenbus is bij veel oude terrashuizen niet meer dan een bakje met gleuf bij het tuinhek. Romantisch, dorps en ouderwets. Het bakje is klein, een prentbriefkaart verdwijnt er in haar geheel wel in, maar een grotere enveloppe lukt al niet meer. Die steekt uit. Kranten passen er helemaal niet in. Die smijt de bezorger gewoon over het hek tegen de voordeur.

Een dergelijke praktijk is in Amsterdam ondenkbaar. Daar is de krant een paar minuten nadat ie op zijn Sydney´s is bezorgd, al gestolen. En iemand vist de uitstekende post uit de brievenbus, met of zonder reden. Nee, kranten en brieven worden in Amsterdam door de gleuf naar binnen gepropt en vallen op de mat achter de deur of in een veilig afgesloten brievenbus. Maar niet in Sydney, het pleit voor de stad en zijn inwoners. In de twee jaar op dit adres, is de krant slechts één keer gestolen, en zelfs dat is niet helemaal zeker. Misschien heeft de krantenman 52 Raglan Street gewoon vergeten, hoewel hij dat bij hoog en laag ontkent. Het is natuurlijk onzeker of alle post die naar dit adres is verstuurd, ook werkelijk is gelezen. En als een brief zoek raakt, kan dat meer oorzaken hebben op de lange reis tussen Nederland en Australië. Maar vaak zit de post keurig te wachten na een dag hard werken buiten de deur.

Toch is de wijze van post bezorgen, hoe idyllisch ook, een beetje lastig. Bij een weekje weg, moet er iets worden geregeld Om de post nou de hele week in het bakje te laten liggen, lijkt onverstandig. Net zo om bij de voordeur langzaam maar zeker de stapel kranten te laten groeien. Dus moet de buurman de post verzamelen, of vrienden om de hoek in actie komen om de post veilig te stellen. Of iemand wil tijdens de afwezigheid in huis wonen, ook handig voor het water geven van de tuin. Maar het is lastig om te regelen. De krantenman houdt de kranten op verzoek graag vast. `Tot wanneer? Aanstaande vrijdag. Oké de kranten zullen er zijn. En zo geschiedt het ook. Die vrijdag liggen alle kranten van de voorafgaande dagen in een dikke stapel voor de voordeur. Kom maar eens om die service in Nederland.

Waarschijnlijk vanwege het steelgevoelige karakter van de postbezorging is de postbus in Sydney reuze populair. Elk postkantoortje, er zijn er nog gelukkig heel veel in de stad, heeft postbussen te huur. Grote, kleine er is er altijd wel een beschikbaar. Voor maar een paar dollar per maand. Op de Raglan Street vertrouwen ze vooralsnog op de eerlijkheid van de buurtbewoners.