Elke week verschijnt een column over iets dat opvalt in Australië en wat voor een nieuwsgierige Hollander niet goed te begrijpen is. Nederland en Australië lijken natuurlijk op elkaar, maar dat valt bij nader inzien vies tegen. Een ontdekkingstocht door het onbegrijpelijke Down Under. Fair Dinkum! Echt waar!

De meisjes

Het is een vrijdagavond op King Street in de hippe wijk Newtown. Het is nat en koud op deze winterse avond, de meeste mensen duiken weg in hun jassen en voeren hun looptempo op. Maar daar verschijnt opeens een groep meisjes. Hoe oud zullen ze zijn, achttien? Negentien? Ze giebelen, schreeuwen, roken en zwalken. Mijn hemel, wat zijn ze ordinair! Twee meisjes hebben een belachelijk kort rokje aan, hun slipje is net niet te zien. Ze dragen een slonzig singletje. De anderen meisje dragen hotpants met grote laarzen eronder, hun borsten puilen uit in hun veel te kleine en strakke bloesjes. Hun dikke, blote benen maken het geheel buitengewoon onflatteus. Hoe koud! En vooral: hoe ongelooflijk onsmakelijk!

Er zal vast geen wetenschappelijk bewijs voor zijn, maar Australië moet op de wereld een van de hoogste percentage ordinaire meisjes kennen. Het voorbeeld op King Street is geen uitzondering. Overal in het land kom je van die lellebellerige-meisjes tegen, of zoals sommige hetero-mannen ze schamper noemen: tietemientjes. Veel te luidruchtig, veel te bloot, veel te ordinair, veel te sletterig. Het verbazingwekkende is dat deze meisjes geen enkele schroom of twijfel kennen; ze voelen zich de oogverblindende diva op de catwalk. Ze schreeuwen naar elke jongen, nemen nog boerend een slok van hun breezer en maken seksueel getinte opmerkingen.

Wie zoekt naar een verklaring, krijgt te horen dat de Australiërs in het algemeen en de meisjes in het bijzonder weinig smaak hebben. Hun mode loopt ver achter bij Europa. Verder is het zo dat de meisjes in Australië de meeste problemen geven als het gaat om alcohol- en drugsgebruik. Meisjes in de leeftijd van 14 tot 19 jaar lopen twee keer zo veel kans op schade door buitensporig alcoholgebruik dan jongens van die leeftijd. Meisjes gebruiken ook meer illegale drugs dan jongens: 17,7 tegenover 15,6 procent.

Meisjes zijn verder veel agressiever dan de jongens en ze plegen meer criminaliteit. De politie spreekt van een ’alarmerende trend’. ‘De meisjes zijn het ergst’, zegt ook een verpleegkundige op de Eerste Hulp van een ziekenhuis in het centrum van Sydney. Zij ziet elke weekend de dronken meisjes binnenkomen, agressief en onhandelbaar.

In de kranten komen deskundigen aan het woord die een verklaring proberen te vinden. Zo zei psycholoog Michael Carr-Gregg in The Sydney Morning Herald dat de meisjes zich vaak spiegelen aan Hollywoord-sterren die ten onder gaan aan alcohol en drugs (Britney Spears). Volgens de psycholoog zouden de meisjes worden gekweld door onzekerheid. Ze zouden twee keer zo vaak last hebben van depressieve gevoelens dan jongens. Meisjes zouden verder weinig contact hebben met hun ouders. Daardoor zijn ze extra gevoelig voor de slechte invloed van leeftijdgenoten.

Het valt misschien ook niet mee om meisje te zijn in Australië. Het land is over het algemeen weinig geëmancipeerd. Een meerderheid van de mannen is verbazingwekkend ouderwets macho, de rolpatronen zijn vaak stereotype en de (politieke) leiders zijn helaas geen lichtend voorbeeld voor gelijke behandeling en rechten. Er valt dus heel wat te compenseren. Maar ja, wie een groepje ‘tietemientjes’ tegenkomt en dan de opgefokte jongens ziet die in hun auto’s voorbij scheuren en lawaai maken, beseft dat Australië nog een lange weg heeft te gaan. Heel lang.