Elke week verschijnt een column over iets dat opvalt in Australië en wat voor een nieuwsgierige Hollander niet goed te begrijpen is. Nederland en Australië lijken natuurlijk op elkaar, maar dat valt bij nader inzien vies tegen. Een ontdekkingstocht door het onbegrijpelijke Down Under. Fair Dinkum! Echt waar!

De parkeerwachter

Parkeren in Sydney is zeker geen lolletje. Altijd staat alles vol, de gekste plekken dienen als parkeerplaats, de regels zijn vaak onduidelijk. Maar het meeste bizarre aan de hele situatie, is wel het ‘krijtsysteem’.

Waar je in Nederland gewoon een parkeerschijf neer mag leggen om je aankomsttijd duidelijk te maken, is er in Sydney het krijtstreepje. Parkeerwachten komen langs om met hun krijtje aan te geven waar je auto zich bevindt. Ze geven de band en de stoeprand waar de band de grond raakt een kleurtje.

Ben je na de aangegeven limiet nog niet vertrokken, dan volgt een boete van 75 dollar (ongeveer 40 euro). Sommige mensen verplaatsen, hun auto soms een halve meter. Het krijtstreepje op de band staat dan elders en dan kunnen je ze niet bekeuren. Maar dat lukt niet altijd. Denk je de parkeerpolitie te slim af te kunnen zijn door je auto een halve meter te verplaatsen, dan kom je soms van een koude kermis thuis.

Het is hier geen Nederland (‘we verzetten de schijf wel even’), en de parkeerwachten zijn er op gebrand om je te betrappen. Op heterdaad of desnoods met een centimeter om de afstand tussen krijtstreepjes op te meten.

Plaats dit in de context van de rest van de stad en je begrijpt de verbazing. Sydney, een stad die nooit slaapt, waar alles elektrisch en hypermodern is, waar de wolkenkrabbers je om de oren vliegen, waar overal een regel en een apparaat voor is. En dan… dan komt daar opeens de parkeerwacht, gehuld in zijn broek met witte vlekken, om met een ouderwets krijtje een streepje op je band te zetten.

Erg handig is het systeem niet: behalve dat het nogal onduidelijk is wanneer je gestreept bent en hoe de parkeerwacht telt, is het ook ingewikkeld een plek te vinden om lang geparkeerd te staan. Op veel plaatsen kun je geen kaartje kopen, en ben je gedoemd iedere paar uur je auto op een heel andere plek neer te zetten als je ‘gekrijtstreept’ bent.

Hoe anders, en hoe makkelijk zelfs, is het dan in Nederland. Even je parkeerschijf opschuiven, of een nieuw kaartje kopen, en je bent verzekerd van een boeteloos (en krijtvrij) bestaan. Toch eens doorspelen aan de parkeerwachten in Sydney…

(Femke Hovinga)