Elke week verschijnt een column over iets dat opvalt in Australië en wat voor een nieuwsgierige Hollander niet goed te begrijpen is. Nederland en Australië lijken natuurlijk op elkaar, maar dat valt bij nader inzien vies tegen. Een ontdekkingstocht door het onbegrijpelijke Down Under. Fair Dinkum! Echt waar!

Het rijbewijs

Elk land heeft zijn onbegrijpelijke regels, maar de manier waarop een Australiër aan een rijbewijs kan komen, slaat alles. Cruciaal bij het behalen van het felbegeerde kaartje, is 120 uur rijden onder toezicht van een willekeurig iemand met een rijbewijs, meestal de ouders. Dat kan natuurlijk niet goed gaan.

Niemand staat raar te kijken van een recent onderzoek, waaruit blijkt dat 14 procent van de mensen die onlangs een rijbewijs hebben gehaald, fraudeert met het invullen van de 120-uurlijst. En dat 40 procent met die gedachte heeft gespeeld.

Een Australiër die zijn rijbewijs wil halen, is wel even bezig. Allereerst moet de kandidaat (we gaan even uit van Mark van 16 jaar) een theorie-examen doen en zijn ogen laten testen. Dan krijgt Mark een leer-rijbewijs, waarmee hij onder toezicht van iemand met een rijbewijs ervaring moet opdoen. Op de auto komt een bordje met een gele L erop. Minimaal moet Mark een jaar zijn L-rijbewijs hebben, waarin hij dan 120 uur (waarvan 20 in het donker) moet gaan oefenen.

Na dat jaar komt de rijtest: een lachertje in vergelijking met het rijexamen in Nederland. Als Mark slaagt, is hij 17 en krijgt hij proef-rijbewijs 1. Daarmee mag hij alleen de weg op, als op de auto een rode P zichtbaar is. Deze auto's mogen niet harder dan 90 km/u en zo zijn er nog wat regels.

Na weer een jaartje moet de inmiddels 18-jarige Mark opnieuw een theorie-examen doen. Deze test beoordeelt of Mark de gevaren goed kan inschatten. Mislukt de test, dan kan de dag erop een herexamen worden gedaan. Hierna krijgt Mark proef-rijbewijs 2. Op de auto komt een groene P. De auto mag 100 km/u en er gelden nog wat beperkingen. Twee jaar later moet Mark het derde theorie-examen doen. Weer vragen beantwoorden achter de computer dus. Als Mark voldoende punten scoort, dan wordt het echte rijbewijs verstrekt.

Waarom niet iedereen naar een rijschool wordt gestuurd om les te krijgen van iemand die weet hoe het moet? Die vraag valt niet te beantwoorden. Lessen zijn duur, ongeveer 40 tot 50 euro per uur, maar dat is niet exceptioneel in vergelijking met andere landen. Het is onduidelijk waarom een examinator in dit land niet kan beoordelen of iemand goed kan rijden. Het is allemaal bizar.

Ernstiger is het dat de overheid regels stelt die ze niet kan controleren en waarvan ze kan vermoeden dat die regels niet worden nageleefd. De brave burgers zijn misschien soms eerlijk, maar als ze zien dat hun buurman de boel flest en dat de overheid niet ingrijpt, dan is het snel gedaanmet de braafheid. Het werkt de hufterigheid alleen maar in de hand.