Tim rent zich rot: van Amsterdam
naar volleybal en verjaardagsfeest

Op zondag 18 oktober had Tim een feestje georganiseerd ter ere van zijn 49e verjaardag op 25 oktober. Hij deed dat samen met de Nederlandse vrienden Lex Bongers en Sander Egging die toevallig óók op 25 oktober jarig zijn. De ‘Drie Musketiers’ hadden hun vrienden in Australië uitgenodigd voor een samenzijn op de Newman Street. Het zou het laatste feestje van Tim en Marc in Sydney zijn. Helaas moest Sander door ziekte verstek laten gaan, zodat er nog maar twee ‘musketiers’ aanwezig waren.

Muffins
In het huis van Marc en Tim waren die zondag circa dertig gasten aanwezig. Het was gelukkig zonnig genoeg om in de tuin te zitten, wat de feestvreugde verhoogde. Tim had bij zijn favoriete café Shenkin in Erskineville even grote als aanlokkelijke muffins gekocht en Lex had kaasjes, worst en chips aangeschaft. Vriend Maarten Evenblij, die samen met René Didde twee weken op bezoek is, had daarnaast een sinaasappel-wortel soep gemaakt. ‘De gasten hoefden dus niet van de honger om te komen’, blikte Marc terug op het feest. ‘Het rare was alleen dat bijna niemand van de gasten drank meenam. Normaal gesproken is het BYO op alle feestjes in Australië: Bring Your Own. Maar om de één of andere reden gebeurde dat niet, zodat we halverwege het feest nog een paar keer naar de winkel moesten lopen voor bier en cola.’

Super
Ondanks deze kleine organisatorische beslommeringen, waren Tim en Lex tevreden over hun feest. ‘Het was super, veel gezelliger dan ik had gedacht’, zei Lex, die Tim een glitter T-shirt van Gerard Joling cadeau had gedaan (met de tekst  ‘Ik heb er de kracht niet meer voor’). Tim: ‘Jammer dat Sander er niet bij kon zijn, maar het feestje was geslaagd. Leuk om onze vriendenkring in Sydney nog één keer allemaal samen te zien. Dat is waarschijnlijk de laatste keer geweest. We hebben in vier jaar toch nog heel wat mensen leren kennen.’

Nederland
Tim was op de woensdag daarvoor in Sydney teruggekomen uit Nederland. Hij was daar twee weken op bezoek geweest, onder andere voor de bruiloft van zijn vriend Bart-Jan Gorissen. Ook besprak hij  de aanstaande verbouwing van de Weesperzijde en zocht hij een nieuwe keuken uit. ‘Dat was een hele ervaring’, wist Tim.  ‘Het was voor het eerst in mijn leven dat ik een keuken moest uitzoeken. Wat een enorm gedoe is dat, zeg! Ik ben er vier uur mee bezig geweest. Gelukkig kon mijn vriend Bert Herberigs optreden als mijn persoonlijke adviseur en Consumentenman.  Dankzij hem kon ik efficiënt een mooie keuken uitzoeken voor een redelijke prijs.’

Poezen
Net zoals de vorige jaren, probeerde Tim zijn tijd in Nederland zo efficiënt mogelijk in te delen. Hij logeerde twee weken bij zijn vriend Richard Hogenkamp in de Staatsliedenbuurt (‘Dat was opnieuw een groot succes’), ging met vrienden een weekendje naar Antwerpen, bezocht vrienden in Amsterdam en Utrecht, ging kijken bij zijn poezen in Diemen, logeerde bij zijn moeder in Oss en zag bijna al zijn broers en zussen op een verjaardag in Spijkenisse. Tim: ‘Natuurlijk was het druk en hectisch, maar elke afspraak was een feestje. Het is heerlijk om zo veel leuke en lieve vrienden en familie te hebben. Dat hebben wij in Sydney toch wel gemist.’

Druk
Op de vraag wat hem het meeste opviel in Amsterdam, zei Tim dat het zo druk en vol was in de stad. ‘In de tram, trein, supermarkt, in restaurant, op kruispunten, waar ik ook kwam op welk moment van de dag, het was overvol en chaotisch druk.  Ik lijk wel een bejaarde uit de provincie, maar het was too much.  Het zal wel een kwestie van wennen zijn, denk ik. Verder was het jammer dat ik slechts drie dagen zon heb gezien. Amsterdam schijnt een fantastische zomer en herfst te hebben gehad, maar toen ik er was, heeft het voornamelijk geregend en was het voortdurend grijs en bewolkt.  Nogal somber dus. Ik kreeg er bijna spijt van om Sydney te gaan verlaten.’

Skype
Marc bleef goed op de hoogte van het reilen en zeilen van Tim zo ver weg. Zoals elke week werd er trouw geskyped met Nederland. Elke zaterdag zit Anneke Dekkers klaar om de week door te nemen en te kijken wat er de komende week staat te gebeuren. Het ritueel is niet meer weg te denken uit het weekprogramma van de twee Amsterdammers in Sydney. Maar tijdens zijn bezoek aan Nederland zat Tim naast zijn moeder in Oss en Marc alleen in Sydney. `Het is raar om Tim ineens op het scherm te zien in plaats van dat hij naast met zit', zei Marc. `Maar het is geweldig dat je elkaar even kunt bekijken. Je kon wel zien dat Tim dit erg leuk vond.'

Volleyballen
Toen Tim na een vlucht van 21 uur weer terug was in Sydney, had hij niet veel tijd om te rusten. Thuis op de Newman Street,  waren de vrienden René Didde en Maarten Evenblij uit Amsterdam aangekomen (klik hier voor hun verslag). De volgende dag moest Tim  weer op het volleybalveld zijn voor de World Masters Games, een soort Olympische Spelen voor oudere sporters. Die werden voor de zevende keer georganiseerd, deze keer in Sydney. Tim deed mee bij de 45+ spelers; hij speelde in een team van homoclub Freezone. Tussen het spelen door, moest Tim samen met Marc bij de Masters Games opnamen maken voor RTL Nieuws en RTV Oost.
Tim had met zijn team Golden Boys niet veel succes: op één wedstrijd na, werd alles verloren. Toch kreeg hij een zilveren medaille: in zijn leeftijdsklasse deden slechts drie teams mee. ‘Een beetje bizar is het wel’, reageerde Tim. ‘We verdienden natuurlijk geen medaille. Maar goed, de zilveren plak is wel leuk voor mijn collectie.’