Neergeschoten rugzaktoerist Paul de Waard geeft eerste persconferentie:

"Iedere fatsoenlijke vent
helpt een vrouw in nood"

Het zaaltje in het Royal Melbourne Hospital is bijna te klein voor alle journalisten die deze middag zijn komen opdraven. Het lijkt alsof een filmster of popidool de media te woord staat, maar het is de 25-jarige Nederlander Paul de Waard. De surfliefhebber uit Middelburg raakte vorige maand toevallig betrokken bij een ruzie tussen een vrouw en een Hells Angel. Toen hij samen met een advocaat tussenbeide kwam, trok de ruziemaker een semi-automatisch wapen en schoot de twee mannen neer. De advocaat overleed, Paul bloedde bijna dood.
Sindsdien wordt de Nederlander bijkans plat geknuffeld door Australië. De media plaatsen De Waard al wekenlang op een voetstuk met kwalificaties als ‘held’ en ‘Barmhartige Samaritaan’. Na vier weken zware weken in het ziekenhuis is de Middelburger genoeg hersteld om zijn verhaal te vertellen. `Ik had een drukke dag voor me', haalt De Waard de herinneringen terug naar die fatale maandagochtend in juni. `Ik zou het internet gebruiken en ik wilde wakker worden met een koffie en een krantje. Maar dat ging allemaal niet door.'
Paul aarzelt als hem wordt gevraagd in detail te vertellen over zijn ingrijpen op dat drukke kruispunt in hartje Melbourne.'Ik zag dat een vrouw aan haar haar werd getrokken door een man. Brendan (een toevallig passerende advocaat - red.) en ik wilden helpen en toen trok de man een wapen. Vanaf dat moment is het allemaal wazig.'

Reddende engel
Hij vertelt verder over de 41-jarige Donna McGowan, die zich over hem ontfermde toen hij bloedend op straat lag. De Australische kranten noemen haar 'de reddende engel van Paul'. Ze zag de schietpartij vanuit haar kantoor gebeuren en rende naar buiten. Donna hield de hand van Paul vast, bleef tegen hem praten en probeerde te voorkomen dat hij bewusteloos raakte. `Dat was erg belangrijk voor mij', vertelt de rugzaktoerist. 'Ik voelde me heel alleen. Je familie zit in Nederland en ik lig in mijn eentje daar op straat, neergeschoten. Het was heel belangrijk dat er iemand bij me was die me gerust stelde. Ze probeerde me wakker te houden. Ik wilde mijn ogen dichtdoen en ze kneep me telkens in mijn wangen. Ze vertelde mij haar naam en ze vertelde mij over haar kinderen. Dat was erg belangrijk. Ik ben Donna heel dankbaar daarvoor.'

Opnieuw
De journalisten willen weten of hij geen spijt heeft van zijn actie die bijna zijn leven heeft gekost.  'Ik zou het opnieuw doen. Die man was een stuk sterker dan de vrouw. Zij had hulp nodig dus ik en de advocaat hebben geprobeerd haar te helpen.'
In de afgelopen weken is de backpacker overladen met kaarten, knuffels en andere cadeaus. Hij vindt alle ophef over zijn vermeende heldenstatus een beetje overdreven. 'Het is af en toe een beetje overweldigend allemaal. Ik vind dat iedere fatsoenlijke vent een vrouw moet helpen die zo behandeld wordt. Ik vind het dus niet zo’n bijzondere daad.'

Terug naar Zeeland
Binnen tien dagen hoopt Paul samen met zijn ouders en twee broers terug te vliegen naar Zeeland. Hij neemt één van de twee kogels mee: die zit in zijn bekken en het is te gevaarlijk om die eruit te halen. 'Een souvenir', lacht hij.
De artsen verwachten dat de Nederlandse rugzaktoerist geen blijvende schade aan het schietincident overhoudt. De Waard moet door de schotwond in zijn borst de helft van zijn longen missen. Maar dat hoeft geen groot probleem te zijn, vertelt chirurg Guen van het Royal Melbourne Hospital. 'Het herstel van Paul is opmerkelijk. Iedereen in het ziekenhuis is ionder de indruk van Pauls moed. Ook zijn moed op de dag zelf, dat hij op de drempel van de dood stond. Hij is gedurende het herstel altijd erg positief geweest.'  
 'Ik wil weer lekker naar Middelburg naar mijn stamkroeg en mijn biertje', zegt Paul zelf, voordat hij in een rolstoel naar zijn kamer boven gaat. 'Ik kan niet wachten om vrienden weer te zien en gewoon terug te gaan naar mijn oude leventje. Werken, surfen, lol maken. Het komt allemaal goed. Ik kijk er erg naar uit. Good old Middelburg.'