Het ritme lijkt gevonden. De tocht naar het Duitse eiland Fehmarn gaat bijna als vanzelf, met dank aan de wind die meestentijds meewerkt. En eindelijk gaat de rit ook een beetje meer naar het noorden, nu al is de tocht noordelijke dan de 'Noordkaap' van Nederland. Dat begint ergens op te lijken, zo op de drempel van Denemarken.
De tocht is landschappelijk ook fraai. Sleeswijk-Holstein is een beetje heuvelachtig, er moeten voortdurende kleine heuveltje worden genomen waar velden koolzaad in volle bloei staan. Wat opvalt is dat hier de natuur duidelijk minder ver is dan in Amsterdam. Onder Hamburg staan de bomen al vol in het blad, hier zijn sommige bomen nog kaal en moeten de kastanjebomen hun glorietijd nog gaan beleven. Dat belooft nog wat voor later.
De tocht is dus genieten. Eerst in Hamburg, waar een worsteling met het stadsverkker, elke keer een uitdaging is. Een gedegen studie op de stadsplattegrond van gastheer Eckhard helpt. Gewoon de rivier de Alster volgen, dan komt het goed. En met wat kunst en vliegwerk komt het inderdaad goed, hoewel de wegen in de op een na grootste stad van Duitsland in de ochtendspits wel erg vol zijn.
En wat doe je de hele tijd al die uren op de fiets, behalve dan het monomaan draaien van de benen? Een uurtje oké, een middag vooruit, maar de hele dag en dan vele dagen achtereen. Nou, saai is het zelden. Veel lezen wat je onderweg ziet, rare plaatsnamen, richtingsborden met cijfers erop, menuborden voor het Tagesmenu, verkeersborden, er is genoeg te zien hoor.
En juist deze periode is er erg veel te lezen langs de weg: verkiezingsborden. Aan bijna elke lege lantaarnpaal hangt een bord in aanloop naar de Europese Verkiezingen later deze maand, die in Duitsland gecombineerd worden met een lokale stemronde (slim). De leuze zoals Minder Brussel, Meer Duitsland (zal wel een Wildersachtige partij zijn), zit in het hoofd, de rest van de woorden op de affiches beklijven niet in het hoofd.
Stemmen voor Europa zit er deze keer niet in zo onderweg. Jammer, je wilt toch niet dat Wilders de grootste wordt. Maar de stemkaart was bij vertrek nog niet bezorgd, dus machtigen kan niet en Europa is niet zo modern dat je als Euroburger je stem in pakweg Zweden of elk willekeurig ander EU-land kan uitbrengen. Hoe zo verenigd Europa?
Zo blijf je denken en blijf je helder. Hé, daar is alweer het plaatsje van de koffiestop. Zo gaat het goed.