Het zit erop. De dagen na het volbrengen van een queeste zijn wat onwezenlijk. Fietsen hoeft ineens niet meer. Felicitaties voor en lieve woorden over het welslagen stromen elektronisch binnen (heel erg bedankt). Het vertrek is pas donderdag, dus er is tijd te doden in Honningsvåg en omgeving met onder meer het Noordkaap-museum. Vanuit het vissersplaatsje verderop vertrekt dagelijks een vogelexcursie op een boot, dus er is best wat te doen.

Maar vooral de vermoeidheid krijgt vat op de fietser. Het slapen in de midzomernachtzon gaat al niet helemaal vanzelf. Nu de drive om het doel te bereiken is verdwenen, grijpt de loomheid haar kans. Prima hoor, want er hoeft niet veel meer. Dinsdag eerst lang slapen na de nachtelijke escapade op de Noordkaap, dan die nacht vastleggen voor het nageslacht. Dan een wandeling door het dorpje, niet de mooiste verzameling huizen. Het streekmuseum leert dat het stadje is platgebrand door de Duitsers op het einde van de Tweede Wereldoorlog. Gruwelijke foto’s laten zien dat alleen de kerk is gespaard gebleven. Na de oorlog is alles in sneltreinvaart weer opgebouwd. Nu gaat het Honningsvåg wel, met dank aan de nabijgelegen Noordkaap. Er leggen geregeld cruiseschepen aan met rijke passagiers die een bezoek aan de kaap brengen. Ook de Noorse rederij Hurtigruten met een dienst tussen Bergen in het westen van Noorwegen en Kirkenes bij de Russische grens legt hier dagelijks aan. Maar echt veel te doen is er toch niet, winkels zijn er al genoeg gezien en het weer is te fris en de benen te stram voor een ontspannen wandeling.
De tweede attractie van Magerøya, het eiland van de Noordkaap, is een grote vogelkolonie vlak voor de kust aan de andere kant van het eiland. Er gaat dagelijks een vogelexcursie per boot naar die plek om de papegaaiduikers te bespieden. De lucht lijkt vol te hangen met muggen, maar de zwarte stipjes zjjn eindeloos veel van het nogal kleine, koddige vogeltje met iets roods bij de snavel. Hé, daar vliegen ook wat zeearenden en verderop zit een kolonie jan-van-genten. Wat een vogelrijkdom zo in het hoge noorden. En om het af te maken laten ook zeehonden zich zien. Prachtig. Fietsen hoeft die dag niet, want iemand biedt aan om mee te rijden naar de haven.
En zo verglijdt ook de woensdag. Donderdag de hele dag inpakken en de fiets in een kartonnen doos proppen. Die doos is vlak voor vertrek uit Nederland met de post naar hier opgestuurd, omdat de luchtvaartmaatschappij eist dat de fiets in een doos zit, maar zelf geen dozen verkoopt om een fiets te verpakken. Dus is een oude opgestuurd.
Het demonteren van de zwarte metgezel voor zes weken zal wel even duren, want werkelijk alles dat los kan, moet los, zoals wielen, dragers, trappers, zadel en stuur. Het zal met liefde en zorg gebeuren want de fiets heeft 3600 kilometer gedaan wat ze moest doen. Los van de lekke band in Zweden was er geen enkel probleem. Met passen en meten zal de pakezel op twee wielen in de doos verdwijnen en de Noordkaap-fietser blijven vergezellen op zijn reis terug naar Amsterdam.