Eindelijk de perfecte fietsdag. Stralend blauwe lucht met zo hier en daar een wolkje, schitterende route en zelfs iets bijzonder toeristisch zoals een dorpje met een kasteel, het meer Vättern en het beroemde Götakanaal. Veel beter dan dit kan het niet worden. Het maakt de minder goede dagen in het begin van de tocht meer dan goed. Voor mensen die zich afvragen waarom je in vredesnaam zoiets doet: Dit dus.

Bij lange tochten bestaat de neiging om de snelste en kortste route te nemen van A naar B. Het is best lastig om deze valkuil te ontlopen, maar op deze prachtige voorjaarsdag lukt het wonderwel. De fiets rolt bijna alleen over kleine wegen met als hoogtepunt een 20 kilometer lang jaagpad langs het Götakanaal, dat de hoofdstad Stockholm verbindt met de tweede stad Gotenburg aan de westkust van het land.
Dat kanaal staat op het hoofdprogramma van de tocht. Al eerder had de lokale VVV een folder naar Amsterdam gestuurd met daarin de hoogtepunten van deze Midden-Zweedse topattractie. Voor veel Nederlanders, van iets hogere leeftijd dan, zal het kanaal wel bekend klinken. Het is plaats delict van de thriller De vrouw in het Götakanaal van het Zweedse schrijversechtpaar Sjöwall en Wahlöö. En langs dit prachtige kanaal vindt de Noordkaap-fietser een hostel waar hij een bord pasta met quorn naar binnen werkt buiten op een terrasje met uitzicht op het spiegelgladde water van het kanaal.
In het boek is een lijk opgevist van een jonge vrouw die een tochtje maakte over dit kanaal. Het verhaal zette het schrijversduo op de kaart en was het begin van een tiendelige thrillerreeks. In het hoofd heeft het kanaal dus een negatieve klank meegekregen van misdaad en ellende. Niks is minder waar. Het is een rustig bochtig kanaal waar het goed toeven is. De honderdnegentig kilometer lange vaarweg (met 58 sluizen) is tussen de jaren 1810 en 1832 aangelegd en in 2000 uitgekozen tot het meest bijzondere civieltechnische Zweedse bouwwerk van het afgelopen millennium. Overigens het langste deel van de vaarroute gaat door meren.
Het kanaal is het domein geworden van de pleziervaart en rondvaartboten die toeristen over het kanaal vervoeren. De meeste bijzondere plek is bij het plaatsje Berg waar een boot in maar liefst zeven sluizen (ze durfde toen nog geen grote sluizen te bouwen) negentien meter hoogte overbrugt. Het is bijzonder dit waterbouwkundige hoogtepunt met eigen ogen te zien. Half mei is het rustig, er zijn geen andere fietsers, nauwelijks wandelaars en in de sluizen heerst doodse stilte.
Kortom, de tocht kan niet meer stuk en het wordt de komende dagen alleen maar beter met temperaturen boven de 20 graden. Vandaag was het met 15 graden al lekker en vallen er zo nu en dan zweetdruppeltjes op de weg, een fenomeen dat tot nu toe was uitgebleven. Morgen Stockholm zit er niet in, net even te ver. Dan maar zaterdag, wat maakt het uit. Het is vakantie.